Η υπόθεση της Λίνας Κοεμτζή, της 22χρονης φοιτήτριας που το 2016 βούτηξε στο κενό από τον ένατο όροφο της φοιτητικής εστίας του ΑΠΘ, λόγω διαρροής προσωπικών της στιγμών στο Διαδίκτυο, φαίνεται πως δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό.
Οι αποκαλύψεις σχετικά με την εμπλοκή του Στάθη Παναγιωτόπουλου των Ράδιο Αρβύλα σε ιστορία εκδικητικής πορνογραφίας με θύμα πρώην σύντροφό του, έχει προκαλέσει αναστάτωση στη φοιτητική κοινότητα της Θεσσαλονίκης με δεκάδες καταγγελίες να διακινούνται ανεπίσημα μεταξύ φοιτητών τόσο για την υπόθεση του τηλεπαρουσιαστή όσο και για άτομα που ανήκουν ή κινούνται περιφερειακά της φοιτητικής ζωής στο Αριστοτέλειο και έχουν πέσει θύματα αντίστοιχων πρακτικών.
Στα «ΝΕΑ» μιλά η διδακτορική φοιτήτρια Νομικής, Αγγελική Παντζαρτζίδη, πρόεδρος της φοιτητικής ένωσης ΦΥΛΙΣ, που ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 2020, με αφορμή τη δίκη της Ελένης Τοπαλούδη, από μια χούφτα φοιτήτριες του ΑΠΘ και σήμερα αριθμεί πάνω από 800 μέλη σε Ελλάδα και εξωτερικό. «Η ένωσή μας ασχολείται με τα έμφυλα ζητήματα, στο πανεπιστήμιο αλλά και στην κοινωνία, για την εξάλειψη των διακρίσεων σε κάθε επίπεδο.
Η Ελένη Τοπαλούδη ήταν μια φοιτήτρια συνομήλικη με εμάς, ήταν στην ουσία μία από εμάς, το περιστατικό που της συνέβη θα μπορούσε να είχε συμβεί σε οποιαδήποτε από εμάς, επομένως μας ένωσε και μας έδωσε να καταλάβουμε ότι πρέπει να ανοίξουμε έναν διάλογο ο οποίος δεν γίνεται, ειδικά μέσα στα πανεπιστήμια. Με αυτό το όραμα ξεκινήσαμε και τη δημιουργία της ένωσης», εξηγεί η πρόεδρος της ΦΥΛΙΣ.
Δεκάδες τα θύματα
Σύμφωνα με τα όσα αποκαλύπτει η 28χρονη φοιτήτρια, αυτές τις μέρες το ΑΠΘ θυμίζει καζάνι που βράζει, με τις περιπτώσεις κοριτσιών που ομολογούν ότι έχουν πέσει θύματα εκδικητικής πορνογραφίας συνεχώς να πληθαίνουν. «Εχουν έρθει πολλές καταγγελίες όσον αφορά δημοσίευση φωτογραφιών χωρίς την άδεια των κοριτσιών που απεικονίζονται σε αυτές. Ειδικά πέρυσι, στη διάρκεια της καραντίνας, ήταν ένα φαινόμενο σε μεγάλη έξαρση, γιατί υπήρχε η απομόνωση, επομένως οι δράστες κατέφυγαν στο να διοχετεύσουν όλες αυτές τις φωτογραφίες στο Διαδίκτυο.
Υπάρχουν συγκεκριμένα σάιτ στα οποία αυτές οι φωτογραφίες ανεβαίνουν, όπου εκτίθενται πολλά κορίτσια, χωρίς ακόμα και σήμερα να το γνωρίζουν. Αυτές οι καταγγελίες δεν κινούνται σε επίσημο επίπεδο, προς το παρόν, κυρίως διακινούνται από αφτί σε αφτί. Είναι δύσκολο να πάρει κάποια κοπέλα την απόφαση να βρει το δίκιο της σε θεσμικό επίπεδο. Είναι μια διαδικασία που θέλει αρκετό θάρρος και ετοιμότητα.
Οι καταγγελίες έως τώρα πρέπει να είναι από 10 έως 20. Κάποιες είναι στο πλαίσιο της φοιτητικής κοινότητας, κάποιες όχι. Ενα τέτοιο περιστατικό αφορά άτομο εκτός πανεπιστημίου, μεγαλύτερο σε ηλικία, που έμαθα ότι ανέβαζε συστηματικά φωτογραφίες κοριτσιών σε γνωστή ιστοσελίδα για την οποία, μάλιστα, έγινε πέρυσι και αγώνας να «πέσει», το chatpic.
Εμαθα για δύο κοπέλες που ο συγκεκριμένος είχε ανεβάσει φωτογραφίες τους, ότι είχαν πολύ έντονο φόβο και ανησυχία για το τι θα κάνουν και πώς θα προχωρήσουν στη ζωή τους γενικά. Ενιωσαν ότι ρεζιλεύτηκαν, ότι παραβιάστηκε η ασφάλειά τους, φοβήθηκαν ακόμα και για το πώς θα αντιμετωπίσουν την οικογένειά τους», αναφέρει η Αγγελική Παντζαρτζίδη.
Μαρτυρίες για Παναγιωτόπουλο
Και καθώς η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη όπου όλοι, λίγο-πολύ, γνωρίζονται, η πρόεδρος της ΦΥΛΙΣ μας μεταφέρει και ό,τι έχει υποπέσει στην αντίληψή της σχετικά με την υπόθεση του Στάθη Παναγιωτόπουλου που επί πολλά χρόνια ζει και κινείται εκεί: «Εχουν υπάρξει διάφορες μαρτυρίες από κοπέλες που τις είχε προσεγγίσει ερωτικά με άσχημο τρόπο, έχουν βγει στην επιφάνεια περιστατικά που αφορούν ακόμα και ανήλικα, φωτογραφίες που ο ίδιος δημοσίευε σε δικές του σελίδες, κάτι που μας δείχνει ότι δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, ότι υπήρχε μια συνέχεια, μια κλιμάκωση σε περιστατικά απαξίωσης και έμφυλης παρενόχλησης εκ μέρους του».
Η αυτοκτονία Κοεμτζή
Η πρόεδρος της ΦΥΛΙΣ καταλήγει, σαν χείμαρρος, λέγοντας: «Οταν έγινε γνωστή η υπόθεση της Λίνας Κοεμτζή, εγώ ήμουν προπτυχιακή φοιτήτρια. Εκείνη την περίοδο πραγματικά παγώσαμε γιατί ήταν κάτι συγκλονιστικό. Από όσο μάθαμε μετά, η κοπέλα αυτή δεχόταν πάρα πολλά απειλητικά μηνύματα, ακόμα και για τη ζωή της, μόνο και μόνο επειδή έβγαλε κάποιες φωτογραφίες με τον τότε σύντροφό της. Τα επιθετικά μηνύματα προέρχονταν από μέλη της φοιτητικής κοινότητας, ήταν συμφοιτητές της που ήταν μαζί από το σχολείο, από τον τόπο καταγωγής της, και γενικά υπήρχε μία πολύ άσχημη συμπεριφορά απέναντί της. Πέρα από συγκεκριμένους καθηγητές και καθηγήτριες στο πανεπιστήμιο που είναι ευαισθητοποιημένοι σε τέτοια ζητήματα, σε επίσημο επίπεδο δεν υπήρξε κάποια απάντηση στην οργή που δημιουργήθηκε μετά την αυτοκτονία της Λίνας.
»Ακόμα και σήμερα υπάρχουν βασικές ελλείψεις στο πώς αντιμετωπίζονται τέτοια περιστατικά σε θεσμικό επίπεδο μέσα στα πανεπιστήμια όλης της χώρας αλλά και στο ΑΠΘ όπου δρούμε κι εμείς. Ο λόγος για τον οποίο η ζωή της Λίνας Κοεμτζή καταστράφηκε είναι ακριβώς επειδή αντιμετωπίστηκε ως ένα άτομο ελαφριάς ηθικής, χωρίς καμία αξία. Χλευάστηκε, έγινε αντικείμενο κοροϊδίας, κάτι που την πίεσε υπερβολικά και την έφερε στα όριά της. Πρέπει να καταλάβουμε ότι τέτοιου είδους φαινόμενα είναι παραβιαστικά, δεν έχουν καμία θέση σε μια εξελιγμένη κοινωνία. Μιλάμε για δικαιώματά μας τα οποία παραβιάζονται και πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι δεν είναι κάτι αστείο. Η παραβίαση της ιδιωτικότητάς μας δεν είναι πλέον αστείο».
0 Σχόλια