Η «μεταχείριση» (του Λάκη Σάντα)

Του Θανάση Νικολαΐδη

(“Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δε η αλήθεια”)

ΜΑΗΣ ’41 κι άρχισε η μεγάλη νύχτα. Για την Ευρώπη που θα «πλήρωνε» για δεύτερη φορά στον ίδιο αιώνα. Για την Ελλάδα του «ΟΧΙ» σε ακόμα σκληρότερο εισβολέα-αντίπαλο. Έπρεπε να φύγει το μήνυμα κι έφυγε. Απ’ την κοιτίδα της δημοκρατίας, με τον ηρωικότερο τρόπο και με δυο νέους της εποχής που το’ λεγε η καρδιά τους και εξέφραζαν τη σκλαβωμένη Ελλάδα.

Η Αντίσταση ήταν χρέος των ελλήνων και ζητούμενο των Άγγλων. Τους βόλευε το ΕΑΜ, ήταν ο ΕΛΑΣ στρατός τους και στρατός μας (πριν δρομολογήσουν τον ΕΔΕΣ-αντίποδα) κι όταν έφυγαν οι Γερμανοί, πρόσφεραν τη σκυτάλη στην ντόπια αντίδραση. Κι έκαναν κουμάντο στην απελευθερωμένη(;) Ελλάδα «εθνικόφρονες», αλλάζοντας φρόνημα, στολή και αρχηγό.

ΔΕΝ θα μιλήσουμε για τη μεγάλη προδοσία. Ούτε για το δίδυμο των δυο ηρώων που προχθές τους χώρισε ο θάνατος. Γράφτηκε στην ιστορία-δεν ξεγράφεται. Η «μεταχείριση» των δυο ηρώων μας καίει και μας τυραννάει. Απ’ την μεταπελευθερωτική Ελλάδα που δεν έβγαλε Κουίσλιγκς, αλλά έβγαλε μαυραγορίτες και κουκουλοφόρους. Ελλάδα σε χέρια δοσίλογων, να μη χρωστάει τίποτα(!) στους δυο ήρωες!! Δεν περίσσεψε μια γωνιά στο πάνθεο και ο Λάκης έπεσε σε κρατική… δυσμένεια. Οι «εθνικόφρονες» είχαν τα δικά τους πρότυπα. Υπαγορευμένα απ’ το φρόνημά τους, λαξευμένο απ’ τους Άγγλους του διχασμού και του Εμφυλίου (μας) που ακολούθησε.

ΗΘΕΛΑΝ… κομμουνιστή όποιον πήρε τα βουνά και ζώστηκε τ’ άρματα. Οι ίδιοι άρπαξαν την εξουσία, χρεώθηκαν την Ελλάδα, μονοπώλησαν τον πατριωτισμό και την παρέδωσαν στα παιδιά τους. Δεν άντεχαν τη δόξα του Σάντα και του Γλέζου. Τους φυλάκισαν! Τον Σάντα στην Ψυτάλλεια για δυο χρόνια, αφού τον εξόρισαν στην Ικαρία! Κι όταν ήρθε η ώρα του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα για αναγνώριση της Αντίστασης με κοινοβουλευτική σφραγίδα και υπογραφή, οι Νεοδημοκράτες του αείμνηστου Αβέρωφ δεν το άντεξαν και αποχώρησαν απ’ τη βουλή! Είναι αλήθειες-να τις δεχτούμε. Με το χέρι στην καρδιά και τη ματιά στα γεγονότα.

ΑΥΤΗ, λοιπόν, η Ελλάδα της ντροπής πολέμησε τον Λάκη Σάντα, για να πάρει το δρόμο της ξενιτιάς. Όταν παλιννόστησε και ανοίγονταν μπροστά του ο δρόμος της πολιτικής, αρκέστηκε μόνο στην αναγνώριση. Στην πολιτική τον… πρόλαβαν άλλοι. Ανάμεσά τους αντιστασιακοί που «’ξαργύρωσαν», ακόμα και καταφερτζήδες που τρύπωσαν στο ΠΑΣΟΚ, για να του αρπάξουν… ό,τι το έκανε σαν δεξιά να μη μοιάζει.