Άγνωστες πτυχές από την ιστορία του Μακεδονικού Αγώνα (1903 - 1908), αλλά και τη δράση του Τέλλου Αγαπηνού (Καπετάν Άγρας), παρουσίασε στη Θεσσαλονίκη ο ιστορικός και ερευνητής, Κώστας Λυσιμάχου, μιλώντας σε εκδήλωση που διοργάνωσε το Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο σε συνεργασία με το Σύλλογο Μεσσηνίων Μακεδονίας-Θράκης «Ο Καπετάν Άγρας», στο πλαίσιο του εορτασμού των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης.
Η αφήγηση του άγνωστου αυτού και συγκλονιστικού επεισοδίου με τον Τέλλο Άγρα, στη Νάουσα Ημαθίας, είναι γλαφυρή και πολύ ζωντανή.
Ο κ. Λυσιμάχου αναφέρθηκε στο πώς ξέφυγαν, μέσα από ένα περικυκλωμένο από τους Τούρκους σπίτι, οι καπετάνιοι Άγρας και Ρούβας, στη Νάουσα.
Ο καπετάν Ρούβας -είπε ο ομιλητής- ήρθε να δει με τους άνδρες του (περίπου 45 άτομα), στο σπίτι της Νάουσας, τον Μεσσήνιο Μακεδονομάχο (Καπετάν Άγρα), που ήταν άρρωστος. Στο σπίτι αυτό υπήρχε μια καταπακτή στο ισόγειο, που οδηγούσε κάτω στο υπόγειο, όπου φυλάσσονταν τα ξύλινα βαρέλια του κρασιού (βαένια). Εκεί, ο καπετάν Ρούβας, με 35 από τους άνδρες του, συνάντησε τον Μεσσήνιο Μακεδονομάχο. Και ο κ. Λυσιμάχου συνέχισε: Τα άλλα 10 παλικάρια της ομάδας του Ρούβα, έφυγαν μέσα από κρυφή πόρτα που ήταν εντοιχισμένη στη μάνδρα του διπλανού σπιτιού.
Στο χώρο του ισογείου του σπιτιού, που ήταν η καταπακτή, άπλωσαν βελέντζες για καμουφλάζ, ξάπλωσαν πάνω μια γριούλα, που προσποιούταν την άρρωστη. Όσον αφορά τον εξαερισμό του χώρου, που ήταν πολύ μικρός, αυτός γινόταν από ένα μικρό καγκελόφραχτο παράθυρο, το οποίο καλυπτόταν με ένα δεμάτι από λεπτά κλαδιά (τσάκνα), που χρησιμοποιούσαν για το τζάκι.
Σύμφωνα με τον κ. Λυσιμάχου, στην ίδια αυτή κρύπτη, που χρησιμοποιήθηκε και στον Εμφύλιο πόλεμο, κρύφτηκαν 67 παιδάκια για να γλιτώσουν τις συνέπειες των πολεμικών συγκρούσεων, που σημειώνονταν εκείνες τις ημέρες του 1949, στη Νάουσα.
«Το σπίτι αυτό, στο οποίο μεγάλωσα, δυστυχώς σήμερα δεν υπάρχει: κατεδαφίστηκε, θυσιαζόμενο στο βωμό της …ανάπτυξης», ανέφερε ο κ. Λυσιμάχου.
0 Σχόλια