Πέντε μέρες εκτός για λόγους υγείας. Στο νοσοκομείο αλλά, τώρα σπίτι μια και η ζωή επιφυλάσσει εκπλήξεις αλλά, όπως είπε και ο Willy E. Coyote, αυτοί που πρέπει να ανησυχούν είναι οι …γιατροί! Όταν δεν έκανα εξετάσεις έβλεπα ”νέα” στη TV. Με τα παπαγαλάκια του Mega να τραγουδάνε το πόνο τους για τη χαμένη ήπειρο. Με τους καθωσπρέπει του Αntenna να “εξηγούν” τι θα γίνει με το χρέος.
Με τον κ. Μπάμπη στο ΣΚΑΙ να αναλύει τα “κατά” της ελληνικής οικονομίας χωρίς να λέει λέξη γι’ αυτούς που την έφεραν σ’ αυτό το σημείο. Για τον άλλον, του ΛΑΟΣ δεν θα ξοδέψω ούτε μία λέξη. Δεν αξίζει ούτε τα ηλεκτρόνια που την αποτελούν. Η Κα Αλέκα ονειρεύεται την Επανάσταση όταν, οι Επικυρίαρχοι, βομβαρδίζουν χώρες και λαούς επειδή έτσι τους γουστάρει κι’ όχι, όπως παλιά, είχαν “ιδεολογικές διαφορές”. Ο Γιωργάκης (ποτέ δεν θα γίνει Γιώργος) δηλώνει ότι …έσωσε τη χώρα απ’ τη χρεοκοπία (σαν το Γκόλουμ της Αναγνωστοπούλου). Στη Συγγρού διάφορα κουστούμια πάνε κι’ έρχονται. Η Ντόρα (που 35 χρόνια έλλειπε απ’ το σπίτι για δουλειές) λέει πως, τώρα, έχει τη σωστή συνταγή. Ο Βενιζέλος και ο Λοβέρδος φιλιούνται με νόημα υποσχόμενοι τη κάθαρση στο ΠΑΣΟΚ. Ο Καταστανίδης βγάζει δικανικούς δεκάρικους και ο Αλέξης ζητάει “μία άλλη πολιτική”.
Κανείς δεν σκύβει το κεφάλι να ζητήσει Συγγνώμη που, με τις πράξεις ή τις παραλήψεις του κατέστρεψε τη χώρα, να ζητήσει βοήθεια και συμπαράσταση απ’ εκείνους που αξίζουν πραγματικά για να να ξαναχτίσουν τη χώρα. Να σταματήσουν τη φυγή των 140.000 νέων επιστημόνων και μηχανικών. Να αναστήσει τη γεωργία. Την βιομηχανία, την βιοτεχνία, τις υπηρεσίες υγείας, την άμυνα, την αξιοπρέπεια, την παιδεία, τα πάντα όλα.
Ο χρόνος μετράει πλέον ανάποδα για μένα και βλέπω πως “έφαγα” τη ζωή μου κυνηγώντας οράματα τη στιγμή που, ακριβώς πίσω απ’ τη πλάτη μου, μικρά ανθρωπάκια ετοίμαζαν περιοδικά, σχολές ασφαλούς οδήγησης με μαντέληδες, λιάπηδες, εύθυμους πέτρους, παγκαλίλιους θόδωρους, καραμάνλιους ρουσόπουλους και ένα ολόκληρο στρατό από μαριονέτες που έστηναν ΜΚΟ, i4u, u4me, i4sense, i4cash κ.ο.κ
Το μόνο που μένει να κάνω είναι να συγκεντρώσω όση δύναμη έχω και να φτύσω αυτούς και τις λεζάντες που κατέστρεψαν τη ζωή, τη εταιρία και μία προσπάθεια μισού αιώνα.
Ίσως κάποιοι νέοι από ‘σας, κάποια μέρα σκαλίσετε τους πάγκους στο Μοναστηράκι. Εκεί θα βρείτε την ιστορία μου να πουλιέται στα καρότσια των παλαιοπωλών προς 3 ευρώ το κομμάτι. Μέχρι τότε κουμάντο θα κάνουν τύποι (και τύπισες) που ακούνε σε ονόματα όπως: Κουκλεντές, Πετσάλνικος, Ξυνίδης, Ρουσόπουλος, Τζάκρη, Καρακώστα, Καστανίδης, Χρυσοχοϊδης, Σκανδαλίδης και μερικές εκατοντάδες άλλοι μικρομεσαίοι χαρακτήρες που, λες και βγήκαν από κωμωδίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου
0 Σχόλια