Ο επίμονος γεωργός

Του Κώστα Καββαθά

Έχοντας αποτύχει ως εκδότης-δημοσιογράφος και δημοσιογράφος- εκδότης περιοδικών για τις επιστήμες και την τεχνολογία πάει καιρός τώρα που προσπαθώ να επιστρέψω πίσω στη γη και κάνω κάτι, σε μία σχετικά μεγάλη έκταση (265 στρέμματα), που άφησε ο μακαρίτης ο πατέρας μου στον πλανήτη Άλφα του αστερισμού του Κενταύρου. Επειδή, στη προηγούμενη μου ζωή καμία σχέση δεν είχα με το στάρι, το καλαμπόκι και το αμπέλι, αποφάσισα να ζητήσω τη γνώμη των ειδικών για να μη κάνω καμία «στραβή» -και φυτέψω φωτοβολταϊκά αντί να βάλω κάτι άλλο που θα μου προσφέρει τα προς το ζην αν, ω μη γένοιτο, η κυβέρνηση αποφασίσει να φορολογήσει τους εκδότες που έχουν καταθέσει πινακίδες.

Μια και δυο λοιπόν ζήτησα τη γνώμη των Καθηγητών Γεωργίας και Περιβάλλοντος  Ν.Δ και Ν.Μ, του Πανεπιστημίου της πρωτεύουσας της Μέσης Γης. Αν και εφ’ όσον οι συμβουλές αποδειχτούν σωστές θα αποκαλύψω τα ονόματα τους για να μπορέσουν να:

α. συμβουλεύσουν αναγνώστες

β. ειδικούς της κυβέρνησης Συν Ευθύνης που λένε ότι τα ξέρουν όλα

Δια να μην ομιλούμε δια την δική μου περίπτωση ας υποθέσουμε ότι, πραγματικά, είμαι γεωργός με 200 στρέμματα στα οποία σπέρνω σιτάρι παράγοντας μία μέση σοδιά 300 κιλών ανά στρέμμα. Είμαι ευχαριστημένος; Όχι. Διατί; Διότι επενδύω 50€/στρέμμα σε εργατικά, πετρέλαιο, σπόρους και αγροχημικά ήτοι 200Χ50=10000€ συν την προσωπική εργασία. Στο τέλος του έτους διαθέτω το προϊόν προς 0,25€/κιλό. Αυτό σημαίνει ότι, εισπράττω 75€/στρέμμα,  δηλαδή κερδίζω 25€/στρέμμα ή 5000€. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι, μέχρι σήμερα “τσέπωνα” και την επιδότηση των 35€/στρέμμα, δηλαδή άλλα 7000 ευρώ.

Αν και είμαι ένας από τους τυχερούς γεωργούς κατέχοντας αρκετά μεγάλη έκταση (ο μέσος κλήρος  στη Μέση Γη είναι μικρότερος από 200 στρέμματα), στο τέλος θα κερδίσω περί τα 12000€ από τα οποία όμως φέτος, και εδώ μπαίνουμε στο «ψητό», πρέπει να ξοδέψω περί τα 7000€ για πετρέλαιο, δηλαδή 5 τόνους επί 1400€/τόνο για τη θέρμανση της αγροικίας μου. Τι μπορεί να κάνω στη προκειμένη περίπτωση;

1. Να καλλιεργήσω 7 μόνο στρέμματα αγριαογκινάρας! Έτσι, θα παραγάγω 10 τόνους βιομάζας -που ισοδυναμούν με 5 τόνους πετρελαίου. Τη βιομάζα θα την κάνω πελλέτα για να την κάψω σε ειδικό καυστήρα που θα αγοράσω προς 3000€. Ο απαιτούμενος εξοπλισμός για την «πελλετοποίηση» κοστίζει γύρω στα 4000€ και παράγει περί τον 1 τόνο την ημέρα (το 8ωρο). Άρα σε 10 μέρες θα έχω παραγάγει το καύσιμο της χρονιάς με τα ίδια περίπου χρήματα που θα ξόδευα για το πετρέλαιο θέρμανσης. Αν το κάνω τη Δευτέρα από του χρόνου το καύσιμο θα «μου έρχεται» πρακτικά δωρεάν (κέρδος 7000€ το χρόνο). Οι Καθηγητές^(*) λένε ότι, για μια κωμόπολη 1000 κατοικιών η ετήσια εξοικονόμηση πετρελαίου θέρμανσης θα ανέρχεται στα 7.000.000€ από τα οποία περί τα 2.000.000€ είναι συνάλλαγμα!. Και όλα αυτά αν αντικαταστήσουμε 7000 στρέμματα σταριού με αγριαγκινάρα!

2. Να σπείρω όλα μου τα στρέμματα με αγριαγκινάρα για να παραγάγω βιομάζα για παραγωγή πελλέτας. Το κόστος εγκατάστασης της καλλιέργειας είναι το ίδιο με το κοστολόγιο του σταριού. Την πρώτη χρόνια θα παραγάγω γύρω στους 100 τόνους. Από τη δεύτερη χρονιά θα παράγω περί τους 260 τόνους με κόστος περί τα 20 €/τόνο ή 5200 €. Η τιμή του προϊόντος είναι 70€ . Άρα από τη δεύτερη χρονιά θα κερδίζω 260Χ70=18200-5200=13000€ συν το καύσιμό μου συν την επιδότηση των 7000€.

3. Όπως στο (2) αλλά θα παράγω πελλέτα και θα τη διαθέτω προς 180 €/τόνο. Θα παραγάγω περί τους 200 τόνους πελλέταςΧ180€ = 36000€. Το κόστος συγκομιδής είναι 4000€. Το κόστος μετατροπής (πλην ίδιας εργασίας) είναι 20 €/τόνο ή συνολικά 4000€. Αυτό σημαίνει συνολικό κέρδος περί τα 28.000€ συν το καύσιμό μου συν την επιδότηση των 7000€. Δηλαδή συνολικά 35000€ σε αντίθεση με τα 5000€ της περίπτωσης (1).

Την πελλέτα θα τη διαθέσω, ας πούμε, σε 20 οικογένειες που θα αγοράσουν ισοδύναμο πετρέλαιο προς 180€/τόνο πελλέτας συν ΦΠΑ ή, τελικά, περί τα 400€ ανά τόνο ισοδύναμου πετρελαίου οι οποίες όμωψς θα εξοικονομούν περί τα 5000€ ανά οικογένεια. Με βάση τα παραπάνω, λένε οι σύμβουλοί μου αν, από τα 40 εκατομμύρια στρέμματα του πλανήτη Άλφα μπορούσαν να καλλιεργηθούν άμεσα τα 4 εκατ. και να παραγάγουν 4 εκατ. τόνους ισοδύναμου πετρελαίου θέρμανσης (δηλ. το 40% της χώρας) θα είχαμε  εξοικονόμηση 4 δις. € και και, 1,5 δις € σε συνάλλαγμα. Αυτό, σύμφωνα με τον γράφοντα, λέγεται και πράσινη ανάπτυξη σε αντίθεση με τους Πρίγκιπες Γοδεφρείγο, Νικόλαο και Άντριου που λένε ότι, πράσινη ανάπτυξη είναι η «αξιοποίηση» των Αλυκών Αναβύσσου και του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού.

Επίσης μία τέτοια «δράση» θα συνέβαλε στην ανάπτυξη της γεωργικής οικονομίας και την προστασία του περιβάλλοντος. Ακόμα πρέπει να σημειώσω ότι αντικατάσταση π.χ. βαμβακιού και καλαμποκιού συνολικής έκτασης 4 εκατ. στρεμμάτων θα εξοικονομούσε περί τα 0,6 δις € σε συνάλλαγμα, γύρω στους 800 εκατ. τόνους αρδευτικού νερού (όσο ο άνω ρους του ποταμού Αχελώου ο οποίος ποταμός, λένε πηγές της Mordor, δεν θα εκτραπεί ποτέ για να μην αναπτύξει η Μέση Γη (μπορείτε να την πείτε και «Ελλάδα»), κτηνοτροφία και γίνει ανταγωνιστής της Γερμανίας και της Κάτω Χωρών στην παραγωγή 400.000 τόνων αζωτούχων λιπασμάτων και άλλων καρκινογόνων αγροχημικών το χρόνο. Αν φυτέψουμε, λένε οι Επίμονοι Καθηγητές, ένα εκατομμύριο στρέμματα αγριοαγκινάρας θα μπορούσαμε να καλύψουμε και τις ενεργειακές ανάγκες της παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στα μη συνδεδεμένα νησιά αντικαθιστώντας το πετρέλαίο που κοστίζει στη ΔΕΗ 1 δις ενώ η δεκαπλάσια παραγωγή ρεύματος για την κάλυψη της επικράτειας κοστίζει λιγότερο από 0,8 δις € για την πρώτη ύλη (λιγνίτης). Από το 1 δις τα 300 εκατομμύρια θα πήγαιναν στη γεωργική οικονομία ενώ, η αντικατάσταση συμβατικών καλλιεργειών, θα εξοικονομούσε περί τα 150 εκατ. σε συνάλλαγμα._Κ.Κ.

^(*) Τα ονόματα των Επίμονων Καθηγητών είναι στη διάθεση κάθε (σοβαρού) παράγοντα της πολιτικής ζωής στον Άλφα ή, όπως λένε κάποιοι, στη Μέση Γη που λέγεται και Ελλάδα