Νέα τουρκική προκλητικότητα με υδρογραφικά πλοία στο Αιγαίο

Του Χρήστου Μηνάγια

Νέα πρόκληση από την πλευρά της Άγκυρας στο Αιγαίο. Συγκεκριμένα, στις 01-09-2012, η Υδρογραφική-Γεωγραφική Διεύθυνση της Διοίκησης Ναυτικών ΔυνάμεωΤουρκίαν της Τουρκίας εξέδωσε ανακοίνωση αναφορικά με τις ακόλουθες δραστηριότητες των τουρκικών υδρογραφικών πλοίων για τον μήνα Σεπτέμβριο.

· Από 16-9-2012 έως 20-9-2012 το υδρογραφικό πλοίο TCG Çeșme (A-599) θα πραγματοποιήσει επιχείρηση έρευνας και ανέλκυσης ναυαγίου στην περιοχή Νο 1 που φαίνεται στο χάρτη, περίπου 13 ν.μ. νοτιοανατολικά του Αγ. Ευστρατίου και ορίζεται από τα σημεία 39°20' 28''Β-025°07' 17''Α, 39°17' 56''Β-025°10' 31''Α, 39°15' 25''Β-025°07' 17''Α και 39°17' 56''Β-025°04' 03''Α. Επίσης, είναι αξιοσημείωτο ότι το TCG Çeșme συμμετείχε στις έρευνες ανεύρεσης του τουρκικού αεροσκάφους RF-4E που καταρρίφτηκε από την συριακή αεράμυνα στις 22-6-2012.

· Από 29-8-2012 έως 10-9-2012 το υδρογραφικό πλοίο TCG Çubuklu (A-549) θα πραγματοποιήσει επιχείρηση χαρτογράφησης στην περιοχή Νο 2 που φαίνεται στο χάρτη και ορίζεται από τα σημεία 40°02' 52''Β-026°07' 56'Α, 40°02' 04''Β-025°44' 42''Α, 39°33' 24''Β-025°39' 23''Α και 39°31' 40''Β, 026°04' 18''Α. Ως γνωστόν, το πλοίο αυτό διαθέτει τους κατάλληλους αισθητήρες και συστήματα επεξεργασίας πληροφοριών για την παρακολούθηση συλλογή και επεξεργασία ηλεκτρονικών πληροφοριών.

Σε ότι αφορά στην προγραμματισμένη δραστηριότητα του υδρογραφικού πλοίου TCG Çeșme (A-599), ο επίκουρος καθηγητής του Πάντειου Πανεπιστημίου Ευάγγελος Συρίγος μας ενημέρωσε ότι για έρευνες επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ναυαγιαιρέσεις απαιτείται άδεια από το ελληνικό κράτος. [σ.σ. Σύμφωνα με το Ναυτικό Δίκαιο ο όρος ναυαγιαίρεση ή ναυαγιαιρεσία (wrecking) καλύπτει τρεις εννοιολογικές σημασίες: α) Η ανάληψη διάσωσης του ναυαγήσαντος πλοίου ή φορτίου. β) Η ανάληψη διάσωσης υπολειμμάτων του ναυαγήσαντος πλοίου ή φορτίου και γ) Η δόλια ή ηθελημένη (αναγκαστική) καταστροφή (μερική ή ολική) του πλοίου.]

Ας σημειωθεί ακόμη ότι στις 24-8-2012, ο συντάκτης του παρόντος, σε άρθρο του με τίτλο: «Τουρκικά παιχνίδια στο Αιγαίο», είχε επισημάνει ότι η Άγκυρα, η οποία ακολουθεί τη στρατηγική της ελεγχόμενης έντασης και της σταδιακής δημιουργίας τετελεσμένων, φαίνεται ότι περνά βαθμιαία στο επόμενο στάδιο. Συγκεκριμένα, οι Τούρκοι από τη «δυναμική» αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο με πολεμικά πλοία και πολεμικά αεροσκάφη περνούν σε μια ηπιότερη μεν, αλλά πιο ύπουλη τακτική χρησιμοποιώντας ερευνητικά πλοία. Επιπρόσθετα δε, μια βασική επισήμανση αποτελεί το γεγονός ότι, η τουρκική ανακοίνωση, για την επιχείρηση έρευνας και ανέλκυσης ναυαγίου από το υδρογραφικό πλοίο TCG Çeșme (A-599), δεν αναφέρει πληροφορίες για το είδος του ναυαγίου. Τούτο πιθανόν να οφείλεται σε τρεις λόγους. Πρώτον, να μην υπάρχει ναυάγιο και να αποτελεί έναν ακόμη ανατολίτικο επικοινωνιακό ελιγμό. Άλλωστε σε μερικές περιπτώσεις, οι συμβολισμοί στην εξωτερική πολιτική έχουν μεγαλύτερη αξία ακόμα κι από την ίδια την ουσία. Δεύτερον, με την εν λόγω κίνηση, η Άγκυρα να θέλει να διαπιστώσει τις ανοχές της ελληνικής πλευράς έναντι της τουρκικής προκλητικότητας, προκειμένου στη συνέχεια να προβεί στην επόμενη κίνηση, η οποία θα έχει σχέση με διεξαγωγή άλλης έρευνας που θα αφορά στην ανεύρεση του τουρκικού F-16 που κατέπεσε στις 8 Οκτωβρίου 1996 στα ανοικτά της Χίου. Ήδη, στο τέλος Ιουνίου 2012 τα τουρκικά ΜΜΕ προέβαλαν ιδιαίτερα το εν λόγω θέμα. Και τρίτον, να προβληθεί η τουρκική παρουσία ενόψει των μελλοντικών ενεργειακών εξελίξεων στην περιοχή.

Ενόψει των παραπάνω καθίσταται σαφές ότι οι προθέσεις της Άγκυρας είναι περισσότερο από προφανείς, ειδικά την παρούσα περίοδο, όπου ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας Αχμέτ Νταβούτογλου αποδεικνύεται ως ο πιο αποτυχημένος υπουργός Εξωτερικών στην ιστορία της χώρας του (σ.σ. δημοσιογράφος Kadri Gürsel της τουρκικής εφημερίδος Milliyet/3-9-2012). Όπως γίνεται κατανοητό, η Τουρκία, προσπαθώντας να αναλάβει έναν περιφερειακό και εν μέρει διεθνή ρόλο ώστε να έχει λόγο στο σχεδιασμό του νέου διεθνούς σκηνικού, ενσωμάτωσε στον ήδη βεβαρυμμένο τομέα εθνικής ασφάλειας της κινδύνους και απειλές που αντιμετωπίζουν τρίτες χώρες. Τούτο αποτυπώνεται πλήρως στην αναστροφή της πολιτικής των μηδενικών προβλημάτων του Νταβούτογλου και δημιουργία πολλαπλών προβλημάτων με τους Κούρδους, τη Συρία, το Ιράν, το Ιράκ, την Αρμενία, την Ελλάδα και την Κύπρο. Υπό τις συνθήκες δε αυτές, εκτιμάται ότι το επόμενο χρονικό διάστημα, η Τουρκία θα προβεί σε κινήσεις προκειμένου να αποκαταστήσει τόσο την υποβαθμισμένη διαπραγματευτική ικανότητα της, όσο και την παρουσία της στο διεθνές περιβάλλον, η οποία έχει τρωθεί.