Το βάρος της ιστορικής μνήμης

Από τον Έρμο Καστριώτη

Η πρόσφατη εκδήλωση του “Δημόφιλου” με τον κ. Τετριμίδα, επιβεβαίωσε το ότι το “βάρος” της ιστορικής μνήμης μπορούν να το “σηκώσουν” οι πολίτες μόνο όταν αντιμετωπίσουν τα δικά τους σύγχρονα “βάρη” πολιτικά, οικονομικά και πολιτισμικά. Ο Δημόφιλος και οι 700 Θεσπιείς από το 480 π.Χ ό,τι και να κάνουν, όσο κι αν τρέξουν δεν μπορούν να καλύψουν τη δική μας έλλειψη αξιοπρέπειας και φιλομάθειας.

Για την ιστορία του μνημείου αλλά και το νόημα της θυσίας, θα ήθελα να υπενθυμίσω τα δύο κείμενά μου για το “μνημείο Κελέπη”, του Σεπτεμβρίου του 2010, για την κατασκευή του και για τα τότε εγκαίνια. Κατά τη γνώμη μου η ουσία του μνημείου αυτού, όπως φαίνεται και στο πρώτο μου κείμενο ξεπερνά τον τρόπο που όλοι μας το αντιμετωπίζουμε. Στην πραγματικότητα είναι ένα μνημείο του “άγνωστου κι αδικημένου από την επίσημη πολιτεία και την γνωστή Ιστορία στρατιώτη”, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.

Η πρωτοβουλία του κ. Τετριμίδα είναι αξιοθαύμαστη! Είναι κρίμα που δεν υπήρξε μεγαλύτερη ενεργή συμμετοχή σύγχρονων “Θεσπιέων” στην πορεία του. Κατά τη γνώμη μου όμως, η εντελώς διακριτική έως αδιάφορη είσοδος του κ. Τετριμίδα στο Ερημόκαστρο, η μικρή ομάδα των παιδιών που τον συνόδεψε αλλά κυρίως η τιμητική συνοδεία από “έγκριτους” ντόπιους παράγοντες καθώς και η φιέστα πέριξ του μνημείου Κελέπη, αντί να ενισχύσουν μάλλον γελοιοποίησαν την ωραία πρωτοβουλία του.

Η συνέχεια εδώ