Δασκάλα κάποτε ελληνικών παραδοσιακών χορών (Λύκειο των Ελληνίδων), ερευνήτρια (Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα), καθηγήτρια της Ανθρωπολογίας του χορού (Παν/μιο Αιγαίου, Παν/μιο Αθηνών-Τμήμα Μουσικών Σπουδών), χορεύτρια η ίδια. Το αναγνωστικό κοινό της Αρχαιολογίας τής ήταν γνωστό. Τον Σεπτέμβριο του 1999 επιμελήθηκε το τεύχος 92, «Ο χορός στα νεότερα χρόνια – Εθνογραφία», συνέταξε τη βιβλιογραφία του αφιερώματος στο χορό (τχ. 93) και έγραψε τo βιβλιαράκι για τη σημειογραφία Laban που η Αρχαιολογία χάρισε στους αναγνώστες της τον Δεκέμβριο του 1999.
Η Ρένα Λουτζάκη μάς μίλησε με κέφι. Χωρίσαμε εκ των υστέρων τη συνέντευξη σε δύο μέρη. Στο πρώτο, η Ρ. Λουτζάκη δίνει κάποια αυτοβιογραφικά στοιχεία, εκφράζει τις σκέψεις της για το χορό γενικά και, ανταποκρινόμενη στις ερωτήσεις για τους ελληνικούς χορούς, ερμηνεύει το «φολκλορισμό», τη «φολκλοροποίηση», την «επιστροφή στις ρίζες», σχολιάζει τη διάκριση των χορών σε παραδοσιακούς/χωρικούς και αστικούς, ξεχωρίζει τους βιωματικούς χορούς, αναρωτιέται για την έννοια του «παραδοσιακού». Στο δεύτερο μέρος, η Ρ. Λουτζάκη μάς αποκαλύπτει τη σχέση χορού και πολιτικής, μέσα από τη χρήση των δημοτκών χορών από τη δικτατορία του Μεταξά, ξεδιπλώνει το παρασκήνιο του ντοκιμαντέρ «Για μια θέση στο χορό» που κέρδισε το πρώτο βραβείο ταινιών μεσαίου μήκους (Φεστιβάλ Ecofilms 2007), επαναδιατυπώνει τη θέση της για το χορό του Ζαλόγγου (βλ. και Αρχαιολογία και Τέχνες, τχ.100), σχολιάζει το φεστιβάλ χορού Καλαμάτας, καταθέτει την εμπειρία της από το Πρόγραμμα Μελίνα.
archaiologia
){kind=link}
0 Σχόλια