Οι Eλληνες γιατροί κατακλύζουν τη Γερμανία και αποσπούν επαίνους για την επιστημονική τους επάρκεια.
Μόνο στο κρατίδιο της Ρηνανίας - Βεστφαλίας εργάζονται σε νοσοκομεία και κλινικές περίπου 1.200 Ελληνες γιατροί, διαφόρων ειδικοτήτων. Μάλιστα, σε ορισμένα νοσηλευτικά ιδρύματα έχει ήδη σχηματιστεί μια ελληνική ιατρική «παροικία».
Στα χρόνια της κρίσης, η μετανάστευση αποτέλεσε για τους Ελληνες γιατρούς μια ελκυστική προοπτική.
Η ελληνική «ομάδα» στο νοσοκομείο του Γκούμερσμπαχ: Αλέξιος Θεοδώρου, Θεοδώρα Κόττη, Σταύρος Χαρίστος, Μαρία Γεωργάκη, Αλεξάνδρα Τραπεζανίδου και Μάριος Μάμαλης.
Στο γερμανικό σύστημα υγείας καταγράφονται αρκετές ελλείψεις σε προσωπικό, ενώ πολλά νοσοκομεία και κλινικές ήρθαν σε επαφή με Ελληνες επιστήμονες μέσα από ειδικές ημερίδες ενημέρωσης, αλλά και τη συνεργασία με εγχώριους φορείς.
«Oι διευθυντές κλινικών προσλαμβάνουν συνεχώς συμπατριώτες μας διότι όσοι έχουν περάσει άφησαν καλές εντυπώσεις ως ειδικευόμενοι» τονίζει ο Αλέξιος Θεοδώρου.
Ο Γιάννης Γιαννακόπουλος εργάζεται εδώ και τέσσερα χρόνια στη Γερμανία.
Καθόλου παράξενο, λοιπόν, να ακούγονται ελληνικά στους διαδρόμους των νοσηλευτικών ιδρυμάτων... Οπως στο Γενικό Περιφερειακό νοσοκομείο του Γκούμερσμπαχ κοντά στην Κολονία, όπου η ελληνική «παροικία» αριθμεί εννέα μέλη διαφόρων ειδικοτήτων. «Πράγματι οι Ελληνες έχουν καλό όνομα.
Στο νοσοκομείο μας υπάρχουν τμήματα όπου οι διευθυντές προσλαμβάνουν συνεχώς συμπατριώτες μας διότι όσοι έχουν περάσει άφησαν καλές εντυπώσεις ως ειδικευόμενοι. Ενας από τους λόγους που στη Γερμανία έρχονται αρκετοί Ελληνες είναι ότι δεν χρειάζονται ιδιαίτερες εξετάσεις και γραφειοκρατική διαδικασία για την άσκηση επαγγέλματος, καθώς και την αναγνώριση των ελληνικών πτυχίων.
Οι απολαβές είναι καλές και επιτρέπουν την αξιοπρεπή διαβίωση, ενώ υπάρχει και δυνατότητα εξέλιξης» επισημαίνει ο Αλέξιος Θεοδώρου, γενικός χειρουργός και... παλαιότερος της ελληνικής παροικίας στο νοσοκομείο του Γκούμερσμπαχ, το οποίο είναι αντίστοιχο του Θριασίου σε μέγεθος.
«Οι περισσότεροι είναι ευχαριστημένοι από την κατάσταση που επικρατεί εδώ, αν και σίγουρα μας λείπει η Ελλάδα. Πολλοί θα γυρνούσαν πίσω αν υπήρχε αντίστοιχη θέση. Ωστόσο, φαίνεται πως θα παραμείνουν, καθώς το γερμανικό σύστημα παρέχει ασφάλεια. Δεν σε απασχολούν τα μισθολογικά ζητήματα και μπορείς να ασχοληθείς απερίσπαστος με την εργασία σου, την ώρα που η επάρκεια σε υλικά και διαγνωστικά μέσα ακόμα και σε μικρά νοσοκομεία είναι εντυπωσιακή».
«Η Γερμανία δίνει πολλές ευκαιρίες σε επιστήμονες» λέει ο κ. Μάμαλης.
Σε διαφορετική κλινική εργάζεται ο γυναικολόγος Μάριος Μάμαλης, ο οποίος ταξίδεψε στη Γερμανία το 2011 για να κάνει την ειδικότητά του. «Ηρθα στη Γερμανία αφότου τελείωσα το Αριστοτέλειο και τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις. Αν και μετανάστευσα πριν από την παγίωση της κρίσης στην Ελλάδα, δεν ήταν αυτός ο βασικός λόγος. Αποφάσισα να έρθω εδώ μετά από παραινέσεις καθηγητών μου σχετικά με το υψηλό επίπεδο κατάρτισης. Πλέον μένουν δύο ακόμα χρόνια για την ολοκλήρωση της ειδικότητάς μου. Απαραίτητη προϋπόθεση για να εργαστώ στη Γερμανία ήταν η βελτίωση της γλώσσας, καθώς υπάρχει όριο για την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Χρειάστηκαν επτά μήνες για να βρω μια θέση, αφού δεν είναι πάντοτε εύκολο».
Επαγγελματική ανέλιξη
Ο ίδιος εξηγεί ότι τα ωράρια είναι απαιτητικά. Ξεκινούν 7 το πρωί και φτάνουν μερικές φορές μέχρι τις 9 το βράδυ. Σε μια φυσιολογική ημέρα πάντως προβλέπονται 9-10 ώρες εργασίας. «Το σύστημα σε ανταμείβει αν δείξεις προσήλωση. Ισως όχι τόσο πολύ οικονομικά όσο σε επιβράβευση και τη δυνατότητα για επαγγελματική ανέλιξη.
Ο ίδιος εξηγεί ότι τα ωράρια είναι απαιτητικά. Ξεκινούν 7 το πρωί και φτάνουν μερικές φορές μέχρι τις 9 το βράδυ. Σε μια φυσιολογική ημέρα πάντως προβλέπονται 9-10 ώρες εργασίας. «Το σύστημα σε ανταμείβει αν δείξεις προσήλωση. Ισως όχι τόσο πολύ οικονομικά όσο σε επιβράβευση και τη δυνατότητα για επαγγελματική ανέλιξη.
Αναφορικά με τους Γερμανούς ασθενείς, οι περισσότεροι είναι ευγενικοί, ενώ είναι ενήμεροι για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα. Επίσης, το επιστημονικό επίπεδο των Ελλήνων γιατρών, το οποίο εξ ορισμού είναι πολύ υψηλό, σταδιακά έχει αναγνωριστεί. Στην Ελλάδα η κατάρτιση είναι καλή και το πτυχίο έχει ιδιαίτερο βάρος, αν και αυτό είναι κάτι που οι γιατροί το αποδεικνύουν καθημερινά».
Με το πέρασμα του χρόνου ο κ. Μάμαλης είδε να καταφθάνουν φίλοι και γνωστοί, η ελληνική «παροικία» να μεγαλώνει και εξηγεί συχνά σε συναδέλφους, τα υπέρ και κατά της μετανάστευσης: «Δεν είναι τα πάντα ρόδινα. Δεν έχουμε καλό καιρό εδώ, ούτε τον υπέροχο ουρανό της Αθήνας, αλλά δικός μου πρωταρχικός στόχος είναι η επαγγελματική κατάρτιση. Πηγή δύναμης για εμάς είναι η Ελλάδα, η οικογένειά μας, οι άνθρωποι που αγαπάμε και βρίσκονται εκεί. Θέλουμε να μας στηρίζουν και το κάνουν».
Φ. Κοτσαμπόπουλος, αντιπρόεδρος του ελληνογερμανικού επιχειρηματικού συνδέσμου «Σε μια δεκαετία 40 κλινικές θα έχουν Ελληνα διευθυντή»
Στο μέλλον, θεωρητικά οι Ελληνες γιατροί σταδιακά θα αναλάβουν τη διεύθυνση κλινικών στα γερμανικά νοσοκομεία, καθώς το σύστημα λειτουργεί αξιοκρατικά, ενώ ήδη αρκετοί αλλοδαποί κατέχουν επιτελικές θέσεις. «Σε μια δεκαετία 40 κλινικές θα έχουν Ελληνα διευθυντή», εξηγεί ο Φαίδων Κοτσαμπόπουλος, ιδιώτης ακτινολόγος γιατρός στην Κολονία και αντιπρόεδρος του ελληνογερμανικού επιχειρηματικού συνδέσμου. «Από το 2012 ανταλλάσσουμε επισκέψεις με αντίστοιχους συλλόγους, έχουμε οργανώσει υποδοχή για συναδέλφους και διατηρούμε επικοινωνία με το τοπικό υπουργείο Υγείας. Επίσης προωθούμε μαθήματα γερμανικών σε συνεννόηση και με το Ινστιτούτο Γκαίτε». Μάλιστα, όπως αναφέρει η κ. Χατζηδημητρίου, αντιπρόεδρος του Ι.Σ.Θ.: «Μεγάλο είναι το ποσοστό γιατρών που φεύγουν από την Ελλάδα και όχι μόνο όσοι θέλουν να κάνουν ειδικότητα».
Προκατάληψη
Βεβαίως, σε αρκετές περιπτώσεις οι Ελληνες επιστήμονες κατά τη μετανάστευσή τους, εκτός από τις πρακτικές δυσκολίες είχαν να αντιμετωπίσουν και την προκατάληψη. «Ο διευθυντής της κλινικής μάς είχε πει ότι λόγω των γερμανικών ΜΜΕ ήταν επιφυλακτικός με τους Ελληνες. Μετά τη συνεργασία μας, ζητά Ελληνες ειδικευόμενους. Ακούγεται εγωιστικό αλλά είναι πραγματικότητα», τονίζει ο Γιάννης Γιαννακόπουλος, ορθοπεδικός που βρίσκεται τέσσερα χρόνια στη Γερμανία. «Ξεκίνησα ειδικότητα ορθοπεδική - τραυματιολογία στο νοσοκομείο της Κολονίας και τώρα συνεχίζω στο Ντίσελντορφ. Εδώ έχεις δικαίωμα να αλλάξεις νοσοκομείο για την ειδικότητά σου, ενώ οι Ελληνες έχουμε αποκτήσει πολύ καλή φήμη.
Βεβαίως, σε αρκετές περιπτώσεις οι Ελληνες επιστήμονες κατά τη μετανάστευσή τους, εκτός από τις πρακτικές δυσκολίες είχαν να αντιμετωπίσουν και την προκατάληψη. «Ο διευθυντής της κλινικής μάς είχε πει ότι λόγω των γερμανικών ΜΜΕ ήταν επιφυλακτικός με τους Ελληνες. Μετά τη συνεργασία μας, ζητά Ελληνες ειδικευόμενους. Ακούγεται εγωιστικό αλλά είναι πραγματικότητα», τονίζει ο Γιάννης Γιαννακόπουλος, ορθοπεδικός που βρίσκεται τέσσερα χρόνια στη Γερμανία. «Ξεκίνησα ειδικότητα ορθοπεδική - τραυματιολογία στο νοσοκομείο της Κολονίας και τώρα συνεχίζω στο Ντίσελντορφ. Εδώ έχεις δικαίωμα να αλλάξεις νοσοκομείο για την ειδικότητά σου, ενώ οι Ελληνες έχουμε αποκτήσει πολύ καλή φήμη.
Είναι μια αντικειμενική άποψη και πιστοποιεί ότι γίνεται καλή δουλειά στα ελληνικά πανεπιστήμια. Εκ των υστέρων, βλέποντας τη δουλειά μας, οι Γερμανοί είναι πολύ ευχαριστημένοι και μιλούν με τα καλύτερα λόγια. Αυτό το αντιλαμβάνονται και οι ασθενείς, έστω κι αν κάποιοι ήταν προκατειλημμένοι. Με εξαιρετικά σχόλια έχουν εκφραστεί και οι ιατρικοί σύλλογοι της Γερμανίας. Προφανώς υπάρχουν πολλές δυσκολίες. Οι περισσότεροι είμαστε νέοι άνθρωποι 26-29 ετών και ξαφνικά από φοιτητές βρεθήκαμε εδώ με ελάχιστη εμπειρία, ή ίσως λίγο αγροτικό. Οι Γερμανοί πληρώνουν καλά, αλλά υπάρχει τεράστια ευθύνη.
Είναι ένα νέο σύστημα, μια νέα γλώσσα και φιλοσοφία, σημαντικό ρόλο παίζει ο καιρός, ενώ μερικοί μελαγχολούν. Εγώ το είδα ως ευκαιρία. Βεβαίως δεν μας αγάπησαν ξαφνικά, υπάρχει ανάγκη και έλλειψη ειδικοτήτων. Συγχρόνως τα χρήματα είναι πολύ καλά και μπορείς να έχεις την εξέλιξη για την οποία ήρθες εδώ», καταλήγει ο κ. Γιαννακόπουλος.
0 Σχόλια