7η Πανευβοϊκή 15 Σεπτέμβρη στο πάρκο του Φάρου της Χαλκίδας
Η πολυχρονεμένη μας οικογιορτή, η 7η Πανευβοϊκή θα γίνει φέτος στις 15 Σεπτέμβρη για τρεις ημέρες στο πάρκο του Φάρου της Χαλκίδας. Ελάτε κάτω από τα πεύκα, δίπλα στη θάλασσα να μοιραστούμε οράματα, ιδέες και προσδοκίες ελπίζοντας σε μια αρμονική συνύπαρξη των ανθρώπων με τη φύση σε έναν ειρηνικό κόσμο.
Ελάτε να ανταλλάξουμε γνώσεις και να μοιραστούμε εμπειρίες, να παρακολουθήσουμε ενδιαφέροντα σεμινάρια και να ακούσουμε μουσικές του κόσμου. Ελάτε να γνωριστούμε, να επικοινωνήσουμε και να περάσουμε όμορφα.
Παραγωγοί και χειροτέχνες μας εμπνέουν και αποδεικνύουν ότι στην καθημερινότητα του πολύπλοκου σήμερα είναι δυνατό να προστατευτεί το περιβάλλον, να ενθαρρυνθεί ο μικροπαραγωγός (ποιος να ενθαρρυνθεί από την τέχνη του???), να δημιουργηθούν σχέσεις εμπιστοσύνης και οριζόντια δίκτυα αλληλεγγύης.Η τροφή, μια από τις βασικότερες ανάγκες του ανθρώπου, οφείλει να διατίθεται καθαρή, χωρίς φυτοφάρμακα και χημικές ουσίες, από φυσικές και όχι μεταλλαγμένες ποικιλίες. Είμαστε ό,τι τρώμε, είπε ο Ιπποκράτης και δυστυχώς τα τρόφιμα που διατίθενται ευρέως στην αγορά είναι αμφιβόλου ποιότητας, γεμάτα πρόσθετα και συντηρητικά. Η υγεία του ανθρώπου, που εξαρτάται άμεσα από την ποιότητα της τροφής του, έχει έρθει σε δεύτερη μοίρα αφού την πρώτη έχει το κέρδος.
Γίνεται πρόταση να απορριφθεί το απρόσωπο προϊόν και η μαζική παραγωγή επειδή ο καταναλωτής είναι πάνω απ’ όλα Άνθρωπος και δεν είναι ούτε απρόσωπος ούτε μαζικοποιημένος επειδή ο μικροπαραγωγός που καλύπτει τοπικές διατροφικές ανάγκες μπορεί να μην επιβαρύνει τόσο το περιβάλλον επειδή το κέρδος δεν συγκεντρώνεται στα χέρια λίγων εκλεκτών αλλά μοιράζεται και ανακυκλώνεται στην κοινότητα χωρίς μεσάζοντες.
Τα προϊόντα της οικογιορτής είναι γεμάτα με μεράκι, αποτέλεσμα της αγάπης του παραγωγού για την τέχνη του, για αυτό και είναι προϊόντα με ταυτότητα, με μία ιστορία. Ένας καρπός που ταξίδεψε ως σπόρος για πολλές γενεές και σε διάφορες γωνιές του τόπου μας. Ένα ξύλο που συλλέχτηκε στην ακτή ύστερα από μια μεγάλη φουρτούνα και έγινε ένα παιδικό καράβι. Ένα βότανο που περίμενε τη στιγμή του να μας χαρίσει τη δύναμη και το άρωμά του.
Προσπαθώντας να ακολουθήσουμε τον ετήσιο κύκλο, ζούμε συμβαδίζοντας με τους ρυθμούς των εποχών απολαμβάνοντας τα αγαθά που προσφέρει η καθεμία, μαθαίνουμε να περιμένουμε τον σπόρο να καρπίσει, το τυρί να ωριμάσει, τη μέλισσα να χτίσει ένα ολόκληρο μελίσσι. Αντίθετα στο γρήγορο ρεύμα ενός τρόπου ζωής που έχει επιβληθεί και φωνάζει «δεν έχω χρόνο, δεν προλαβαίνω να ζήσω». Δεν κοιτάμε το ρολόι, αγαπάμε και εκτιμάμε τον χρόνο.
Η οικογιορτή είναι μια γιορτή αυτοοργανωμένη, δεν στηρίζεται σε σπόνσορες και χορηγούς. Στηρίζεται σε ανθρώπους που συνεργάζονται και αποφασίζουν αμεσοδημοκρατικά για να τη δημιουργήσουν προτάσσοντας τον σεβασμό στη φύση και την ήπια χρήση των φυσικών πόρων, με στόχο και μέτρο την αυτάρκεια. Η σταδιακή απεξάρτηση από το σύστημα που εξακολουθεί και καταπατά τον άνθρωπο και τις ανάγκες του και αδιαφορεί για το περιβάλλον και την ομορφιά του, είναι η πρόταση της οικογιορτής.
Ελάτε να ζήσουμε μαζί αυτό το «παραμύθι» που δεν έχει βεζίρη και καταραμένο όφι, δεν είναι θέατρο σκιών αλλά πραγματικότητα!
0 Σχόλια