Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης -Λουκάς Παπαδάκης-Βιβλιοθήκη Λιβαδειάς

ΣΕ ΚΑΦΕ

«Είπέ τις, Ηράκλειτε, τεόν μόρον, ες δε με δάκρυ
ήγαγεν, εμνήσθην δ’ οσσάκις αμφότεροι
ήλιον εν λέσχη κατεδύσαμεν…»
Καλλίμαχος Κυρηναίος

Στο διπλανό τραπέζι γυναικεία συντροφιά. Μια τους διηγείται:
Κατεβαίναμε τα χίλια τόσα σκαλοπάτια τού Παλαμηδιού κι ήδη
Στα μισά άμαθα τα ποδάρια μας όπου ήθελαν πατούσαν.
Εκεί λοιπόν κάθονταν ένας γεράκος και ξαπόσταινε.
“Τι κάνεις, παππού;”, ρωτήσαμε. “Ανεβαίνεις ή κατεβαίνεις;”.
Τι μας απάντησε ο άνθρωπος! Είπε: “Δεν ξέρω”.

Είναι ο χρόνος τερετίζοντας το θλιβερό πια τραγούδι:
I grow old… I grow old…1 Το τραγούδι τού έρωτα.
Παιδί τι θα ντυθώ πώς θα φερθώ ήξερα.
Ήξερα και το φόβο (αλλά μέχρι εκεί) τότε που το μωσαϊκό
Ξέβραζε κεφαλές κακοχυμένες στο δοκίμι τής Γιαρά-Γιαλλούς2
Που ρωτούσαν σαν εγώ να τις κηδεμόνευα: Πώς είμαι;
Κι έδεναν την ανάσα όσο να σκαρφιστώ κάτι το οικείο στην κοψιά
Να ησυχάσουν – άλλο δεν τους έκανε χρεία. Άλλοτε πάλι,
Μητρική διαταγή, στην κίτρινη pop art καρέκλα περιορισμένος
Έπαιζα στα φαγωμένα νύχια μου το κοριτσίστικο κλάμα·
Εκεί με μάζευε η Ρουθ στάχυ από πεντάρα να ζηλέψει η μάννα.
Τώρα ούτε πού πήγαν οι τρελαμένες μύγες τού πρωινού
Ή να πω πού χάνονται οι κυρίες σα βγάζουν καθρεφτάκια και γυαλίζονται.
Η Αλίκη τραγουδάει, πέφτει στο κουτσό, πνίγει βογγητά
Σηκώνεται να μας παίξει κρυφτό έχοντας καρφιτσωμένα
Σα μαρτυρικά λογιών-λογιών τα χρουσοφαλλίκια.
Όσο να κερδίσει στο ζάρι τού βοδιού να ξαναφορέσει τα γυαλιά
Για τον ήλιο και ράβε - ξήλωνε να γίνει η Κυρία που πάνω της
Σκοτώνει ό,τι το πιο πολύ μ’ αρέσει, τη λαϊκή της καταγωγή.

Έγραψα: Ο καθρέφτης είναι για τις γυναίκες ό,τι για τους άντρες η φωτογραφία.
Απόσυρα με βια το διψασμένο βλέμμα που μούγκριζε να σβήσει
Τη λάβρα του στην αρνησιά να δείξει ένοχη όποια γνώρισα.
Πήγα τότε στην Πεντάπολη να ψηθώ στις ανήθικες σκέψεις μου3
Κοιτάζοντας ίσια στο speculum στραμμένο κατά το αίνιγμα4
Το ίδιο πάντοτε αίνιγμα, ανοικτό σ’ ό,τι κι αν τ’ αποκριθείς φτάνει
Άλλος να δείχνεις στην πλάνη τού θεού, άλλος στην αυταπάτη.

Μάντεψε λοιπόν φίλε μου σήμερα ποιος κερνά.
Μήπως ο Ashbery; Ο Γουλιέλμος ίσως του Πουατιέ
Που ’χει τη μοιχαλίδα στο σκουτάρι; Αλίμονο Βεβαίως εγώ.
Ως προς αυτές, αυτάρεσκες κι ωραίες, είμαι ένας γραφιάς
Ασήμαντος, αδιάφορος σαν την παράδοση που θέλει από τ’ άλογο
Του Γέρου να σκοντάφτει και να χαλά το στρογγυλό αριθμό.
Και πράγματι άλλο δεν έχω να εξηγηθώ, σκλάβος
Σαν όλους που κακοπάθησαν από φυλακή σε φυλακή,
Και μόνο παρατηρώ βασιλεύοντας, κι αυτήν εδώ την εποχή,
Με την παλιοπαρέα μου τον ήλιο τ’ Αναπλιού:
Οδός άνω κάτω και καθρέφτης
Ένα και το αυτό.

(Αύγουστος 2012)

1. “I grow old… I grow old… / I shall wear the bottoms of my trousers rolled / (…)/ I have heard the mermaids singing, / each to each. / I do not think they will sing to me”· στίχοι από το The Love-Song of J. Alfred Prufrock του T. S. El/iot.
2. Κακοποιό πτηνόμορφο πνεύμα από την κρητική λαϊκή παράδοση. Πίστευαν πως τσιμπούσε τα παιδιά στην καρδιά και πέθαιναν. Ετυμολογικά συνδέεται με τη λ. γιαράς (=πληγή, τουρκ. yara) και τη Γελλώ, το αρχαίο τέρας τής Μυθολογίας μας.
3. Αγίου Αυγουστίνου Εξομολογήσεις, Βιβλίο Τρίτο.
4. “βλέπομεν γαρ άρτι δι’ εσόπτρου εν αινίγματι” (Προς Κορινθίους Α΄, 13, 12).

Ο συγγραφέας ΛΟΥΚΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ γεννήθηκε το 1963 στην Ιεράπετρα, τελείωσε το 2ο Λύκειο Ηρακλείου και σπούδασε στην Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1991 ζει και εργάζεται στη Βοιωτία. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών.

Έχει κυκλοφορήσει εκτός εμπορίου τα ποιήματά του, χωρισμένα σε τέσσερις ενότητες: «Έχματα Νηών», «Το Θηλυκό Νερό», «Αποδείξεις Ιστορίας» και «Ταμειονποιησης» (σ. 212). Επίσης εκτός εμπορίου εξέδωσε τη μελέτη του «Ο Δέκατος Τρίτος Απόστολος. Πράξεις Μελετίου Μεταξάκη», Ηράκλειο 2014 (σ. 850).

Κείμενά του ποιητικά, κριτικά-δοκιμιακά, βιβλιοπαρουσιάσεις, ιστορικά, χρονογραφήματα, αφηγήματα και ημερολογιακές σελίδες, έχουν φιλοξενηθεί στα περιοδικά “Άγκυρα Ελπίδος” (Έκδοση της Ι. Μ. Ιεραπύτνης και Σητείας), “Εικαστική και Λογοτεχνική Πορεία” (Οικομουσείο Ν. Αλικαρνασσού Ηρακλείου), “Εμβόλιμον” (Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας), “Κρητικοί Ορίζοντες” (Έκδοση του Λογοτεχνικού Συνδέσμου Ηρακλείου), “Παλίμψηστον” (Έκδοση της Βικελαίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ηρακλείου), “Οροπέδιο”, “Πελοποννησιακά Γράμματα”, “Πολίτες”, “Φιλοσοφία και Παιδεία” (Έκδοση της Ένωσης Καθηγητών για την Προαγωγή της Φιλοσοφίας στην Εκπαίδευση), στις εφημερίδες “Ανατολή” (Άγιος Νικόλαος Λασιθίου), “Βοιωτικά Νέα” (Λιβαδειά), “Διέξοδος” (Ιεράπετρα), “Ηχώ τής Βιάννου”, “Ιεράπετρα 21ος αιώνας”, “Κιβωτός της Ορθοδοξίας”, “Νέα τής Βοιωτίας” (Λιβαδειά), “Πατρίς” (Ηράκλειο), “Τα Μετέωρα” (Καλαμπάκα) και “Χρονικά Δυτικής Μακεδονίας” (Γρεβενά), στην «Ανθολογία ελληνικών ποιημάτων: Ξένων Αιμάτων Τρύγος» (Καστανιώτης, 2014) και Διαδικτυακά στις ιστοσελίδες “Out of the Walls” και “Το Δωμάτιο του Ποιητή - The Poet’s Room”, “Candia Doc” και στο Facebook στη διεύθυνση Λουκάς Δημητρίου Παπαδάκης.

Στα κριτικά-δοκιμιακά του κείμενα περιλαμβάνονται και: «Σχόλια στην Ποίηση» (Α. Κρίνοντας την Κριτική, Β. Μια Θεωρία για την Εξέλιξη), «Γιατί η Ποίηση» (Σειρά κειμένων), «Μελέτιος Μεταξάκης – Κωνσταντίνος Καβάφης: Μια απάντηση οφειλόμενη στον ποιητή Γιώργο Σεφέρη», «“Α πατριάρχη δυστυχή”: η γένεση ενός καβαφικού ποιήματος», «Αλληλογραφία Σικελιανού – Καζαντζάκη: Μια αναφορά στον Μελέτιο Μεταξάκη και την Ιερά Μονή Οσίου Σεραφείμ στον Ελικώνα», «“Συμπόσιον” για τον Νίκο Καζαντζάκη», «Νίκος Καζαντζάκης: Ο άνθρωπος που θα γίνει Οδυσσέας – Στο όριο του Gottesgab», «Με αφορμή ένα βιβλίο Σκέψεις για τη λαϊκότητα και την ελληνικότητα: Γεωργίου Ι. Μεταξάκη: “Εάν το άλας μωρανθή”», «Επιστολή για την Ορθοδοξία», «Η Βικελαία», «Μύθοι και ιδεολογήματα (Γύρω σε μια διάλεξη της Ελένης Γλύκατζη – Αρβελέρ)».

Επίσης έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις του στο 12ο Ετήσιο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο με θέμα «Απόψεις και συνήθειες του ελληνικού πληθυσμού γύρω από τα φάρμακα» (με τους Σώτο Σύζινο, Δώρα Μουρούκη και Ι. Στ. Παπαδόπουλο, Αθήνα, Ζάππειο Μέγαρο, 14-17 Μαΐου 1986)·

στο υπό την αιγίδα τού Δήμου Ηρακλείου –Βικελαίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης Επιστημονικό Συνέδριο «Το Ηράκλειο και η Κρήτη από την τελευταία περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας ως την Ένωση με την Ελλάδα» με θέμα «Η Κρήτη από την Επανάσταση του’97 στην Αυτονομία και την Ένωση δια γραφίδος Μελετίου Μεταξάκη» (Ηράκλειο, 23-26 Οκτωβρίου 2013)·

στο Συμπόσιο για τον Πατριάρχη Μελέτιο Μεταξάκη, που οργάνωσαν το Πανεπιστήμιο Κύπρου, ο Δήμος Λάρνακας και η Μητρόπολη Κιτίου με θέμα «Η πατρίδα στη σκέψη τού Μελετίου Μεταξάκη» (Λάρνακα, 12 Οκτωβρίου 2014)·

στην Επιστημονική ημερίδα στη Μνήμη του Πατριάρχη Μελετίου Μεταξάκη που οργάνωσε η Πατριαρχική Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Κρήτης με θέμα «Μια υπό τον Μελέτιο σύσκεψη στο Μητροπολιτικό Μέγαρο Αθηνών με σκοπό τη σύσταση Εκπαιδευτικού Ομίλου» (Ηράκλειο 12 Οκτωβρίου 2015)

στο 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Κρητών με θέμα «Σκέψεις κοιτάζοντας εκπατρισμένες ψυχές» (Τουρκία - Κουσάντασι, 28-29 Μαΐου 2016)·

και στο 3ο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Κρητικών Σωματείων με θέμα «Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης (1871-1935). Εισαγωγή στη ζωή και το έργο του με αφορμή την εκατονταετηρίδα (1918-2018) από την ανάρρησή του στον Μητροπολιτικό θρόνο τών Αθηνών» (Άγιος Δημήτριος – Μπραχάμι, Αθήνα, 16-18 Μαρτίου 2018).

Το 2013 μίλησε σε σειρά διαλέξεων της Ένωσης για την Προαγωγή τής Φιλοσοφίας στην Εκπαίδευση (ΕΚΔΕΦ) με θέμα «Αντιλήψεις τού Μελετίου Μεταξάκη περί την Φιλοσοφία».

Για το έργο του έχουν γράψει ο Κωστής Ατσαλάκης, ο Κ. Σπ. Μαστρογιαννάκης, ο Χρήστος Π. Μπαλόγλου, ο Μιχάλης Μυγιάκης, ο Γιώργος Παναγιωτάκης, ο Πέτρος Παπαπολυβίου, ο Χρίστος Ν. Πολάτωφ, ο Διονύσης Στεργιούλας, ο Χριστόφορος Χαραλαμπάκης και η Λίτσα Ι. Χατζηφώτη.

Στη φετινή γιορτή μας για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης συμμετέχουν οι Βοιωτοί Ποιητές:

Αργυρώ Αγγελίνα-Ζωγράφου

Νίκος Κελέρμενος