Φίλες και φίλοι,
απομένουν τρεις μέρες μέχρι την Κυριακή, ημέρα διεξαγωγής των εκλογών Α΄ και Β΄ βαθμού Αυτοδιοίκησης, καθώς και των Ευρωεκλογών. Οριακό χρονικό διάστημα, κατά την άποψή μου, για την ανασυγκρότηση των σκέψεων και των κρίσεών μας.
Ως υποψήφια Περιφερειακή Σύμβουλος στις επερχόμενες εκλογές, με τον κ. Δημ. Αναγνωστάκη στη Στερεά Υπεροχής και μέσα από την επαφή μου με τους ανθρώπους της Βοιωτίας που συνάντησα, διαισθάνθηκα ότι ακόμη είμαστε ως ένα βαθμό δέσμιοι των «πελατειακών» σχέσεων που ταλαιπωρούν το έθνος μας από τη σύσταση του νέου Ελληνικού Κράτους και σε όλο το διάστημα που επακολούθησε. Ακόμη ευελπιστούμε στη «βοήθεια» προσώπων που θα μεσολαβήσουν για μας, ώστε να διεκπεραιωθεί «το συντομότερον» στα διάφορα διοικητικά και οικονομικά θεσμικά πλαίσια η α ή η β προσωπική υπόθεσή μας.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, εμείς οι ίδιοι επιτρέπουμε τη συνέχιση και διαβίωση αυτού του συστήματος των πελατειακών σχέσεων με τα πρόσωπα όλων των βαθμίδων της πολιτικής σκηνής, οι οποίες σχέσεις ενδυναμώνονται με την ανταπόδοση της ψήφου από την πλευρά μας και στις πλείστες των περιπτώσεων, πρέπει να είμαστε και ευγνώμονες στα πολιτικά πρόσωπα που μας «εξυπηρέτησαν».
Θεωρώ ότι έχουμε ακόμη τον χρόνο αλλά και τον κριτικό νου, ώστε να επαναπροσδιορίσουμε τις σκέψεις μας και τη στάση μας. Σε μια ευνομούμενη, δημοκρατική χώρα και σε μία ισότιμη κοινωνία πολιτών, πρέπει να αντιληφθούμε ότι αυτός που μας διαβεβαιώνει, χτυπώντας μας στην πλάτη και αγκαλιάζοντάς μας, ότι «η υπόθεσή σας τακτοποιήθηκε κατόπιν ενεργειών μου», δεν πρέπει να έχει καμία θέση εκπροσώπου στα κοινά, αλλά ούτε και στις καθημερινές, ανθρώπινες κοινωνικές μας σχέσεις. Διότι, πολύ απλά, δεν διακατέχεται από ειλικρίνεια, διότι εκμεταλλεύεται ανήθικα τα προσωπικά/οικογενειακά μας ζητήματα και κυρίως, διότι διαστρεβλώνει την υπόσταση και την εικόνα του Κοινωνικού Κράτους.
Στο Ελληνικό Κοινωνικό Κράτος, όπου όλοι έχουμε την τύχη να ανήκουμε, και στην ευρύτερη κοινωνία που λέγεται Ευρώπη στην οποία επάξια εντασσόμαστε, είμαστε ισότιμοι, έχουμε τις ίδιες υποχρεώσεις και τα ίδια δικαιώματα, Δεν χρειαζόμαστε καλοθελητές και διαμεσολαβητές για τα αυτονόητα και τα αυτοδίκαια.
Αγαπητοί μου μαθητές,
στα τριάντα χρόνια που υπηρέτησα σε σχολεία της Βοιωτίας, δεν κατάφερα να νικήσω την ποικίλη φθορά του χρόνου και να συγκρατήσω όλα τα πρόσωπα και τα ονόματά σας. Θυμάμαι όμως πολύ καλά τα μηνύματα που προσπάθησα να μεταβιβάσω και τις πανανθρώπινες αξίες, στις οποίες προσπάθησα ολόψυχα να σας εμβαθύνω. Σας δίδαξα με άμεσο ή έμμεσο τρόπο ότι: Τίποτα δεν μας χαρίζεται και όλα κερδίζονται με προσωπικό αλλά και συλλογικό αγώνα. Τα δικαιώματά μας υφίστανται και ενσαρκώνονται μόνο μέσα από τον σεβασμό και την αναγνώριση των δικαιωμάτων του συνανθρώπου μας. «Η ανθρωπιά», με μία λέξη, αποτελεί τη βάση και τον σκελετό του αξιακού μας κώδικα και μέσα από αυτή πρέπει να ζούμε.
Αγαπητοί συμπολίτες,
σας προσκαλώ να ενεργοποιήσουμε την κριτική μας σκέψη μέσα στα τρία βήματα που μας χωρίζουν από τις κάλπες.
Να επιλέξουμε ανθρώπους που θα μας εκπροσωπήσουν επάξια σε όλες τις θέσεις και βαθμίδες της πολιτικής ζωής του τόπου και της χώρας.
Να επιλέξουμε ανθρώπους που δεν θα καταστήσουν ποτέ την πολιτική τους ιδιότητα μονομερή στόχο της προσωπικής τους ζωής.
Να επιλέξουμε ανθρώπους που θα μας λένε «καλημέρα» και την επόμενη των εκλογών, θα μας αναγνωρίζουν χωρίς προσωπικές ιδιοτέλειες και θα μας καταστήσουν ισότιμους συνεργάτες στο δύσκολο έργο που θα αναλάβουν.
Με εκτίμηση
Βενετία Κατσιφή-Ζώτα
πρώην Εκπαιδευτικός
Διδάκτωρ Κοινωνικής –Πολιτειακής Ιστορίας
0 Σχόλια