Ο Αλιάρτιος όφις, ο Λύσανδρος και το τέλος μιας διαδρομής στον Πανοπέα...
Το 395 π. Χ. οι Θηβαίοι με τη βοήθεια των Αθηναίων στρέφονται κατά της Σπάρτης και ξεσπά ο βοιωτικός πόλεμος. Την αρχηγία των Σπαρτιατών έχει ο Λύσανδρος, παρά το περασμένο της ηλικίας του.
Ο Λύσανδρος οδηγεί ταχύτατα το στράτευμά του στη Στερεά, ενώ ο Παυσανίας έρχεται να τον συναντήσει κάνοντας τον γύρω του Κιθαιρώνα. Εντωμεταξύ ο Λύσανδρος καταλαμβάνει τον Ορχομενό, λεηλατεί τη Λιβαδειά και προχωρεί στην Αλίαρτο.
Παρατάσσεται έξω από τα τείχη της, μέσα στα οποία έχουν προσχωρήσει κρυφά πολλοί Θηβαίοι, και περιμένει τον Παυσανία που καθυστερεί. Αποφασίζει να επιτεθεί, αλλά βρίσκεται αντιμέτωπους με Θηβαίους εκτός των τειχών και άλλους που ξεχύνονται αιφνιδιαστικά μέσα από αυτά.
Στη μάχη αυτή σκοτώνεται ο Λύσανδρος και 1.000 Σπαρτιάτες. Το σώμα του έθαψε ο Παυσανίας στη χώρα των Πανοπέων, στον δρόμο από τους Δελφούς προς Χαιρώνεια.
Προ της μάχης ο Λύσανδρος είχε λάβει χρησμό που τον προειδοποιούσε να προσέχει "τον δράκοντα, τον γιο της γης, που δόλια πλησιάζει από πίσω" και τελικά σκοτώθηκε από τον Αλιάρτιο οπλίτη Νεοχώριο, που έφερε ασπίδα με έμβλημα έναν δράκοντα (φίδι).
0 Σχόλια