Οι κλασσικές αερομαχίες όπου δυο αντίπαλοι πιλότοι συνδυάζουν εξυπνάδα, μηχανές και στοχεύουν με τον οπλισμό τους για να καταρρίψουν τον αντίπαλό τους αποτελούν παρελθόν. Πλέον οι κατευθυνόμενοι πύραυλοι έχουν αντικαταστήσει σημαντικό τμήμα της δουλειάς των πιλότων και το πιλοτάρισμα υποβοηθάται από ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Τον περασμένο Αύγουστο ο οργανισμός Advanced Research Projects των ΗΠΑ (DARPA), ένας τολμηρός βραχίονας του Πενταγώνου, εξέτασε το μέλλον της εναέριας μάχης και τον ρόλο της τεχνητής νοημοσύνης (AI).
Σύμφωνα με τον Economist οκτώ ομάδες – μεγάλοι αμυντικοί κατασκευαστές και startups- έκαναν προσομείωση αερομαχίας με αλγορίθμους που είχαν αναπτύξει ώστε να ελέγχουν ένα εικονικό F-16.
Αρχικά, οι αλογοριθμικοί πιλότοι πολέμησαν μεταξύ τους. Ο νικητής μεταξύ των αλγορίθμων πολέμησε ενάντια σε άνθρωπο χειριστή. Και τον νίκησε πέντε στις πέντε φορές. Ο νικητής, που δημιουργήθηκε από την Heron Systems, μια μικρή εταιρεία στην πόλη Καλιφόρνια της Μέρυλαντ ξεπέρασε τους επτά ψηφιακούς αντιπάλους της και μετά νίκησε, έναν πιλότο της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ.
Η επόμενη φάση του έργου «εξέλιξη της αεροπορικής μάχης» ανήκει στο μέλλον, γιατί θα απαιτούν τα πιλοτικά προγράμματα να ελέγχουν ταυτόχρονα δύο επίπεδα.
Αυτά τα εικονικά αεροσκάφη θα οπλιστούν με πυραύλους μικρής εμβέλειας και όχι με όπλα αν και αυξάνονται οι κίνδυνοι αδελφοκτονίας, γιατί ένας πύραυλος που αποστέλλεται προς λάθος στόχο θα επιδιώξει την κατάρριψη. Στη συνέχεια οι δοκιμές θα γίνουν με πυραύλους μεγαλύτερης εμβέλειας.
Η προτεραιότητα προς το παρόν είναι αυτό που οι ένοπλες δυνάμεις αποκαλούν «επανδρωμένη- μη επανδρωμένη ομάδα». Ένας πιλότος αφήνει τμήμα της δουλειάς του σε έναν υπολογιστή ενώ διαχειρίζεται άλλες. Οι σημερινοί πιλότοι δεν χειρίζονται χειροκίνητα τα ραντάρ τους αλλά εξακολουθούν να επιταχύνουν ή να κάνουν ελιγμούς για να βελτιώσουν τις επιτυχίες μιας βολής. Ίσως αυτά να τα αναλάβουν οι αλγόριθμοί, λέει ένας από τους υπευθύνους του προγράμματος.
Για παράδειγμα η Lockheed Martin, ένας αμερικανικός γίγαντας της αεροδιαστημικής αναπτύσσει ένα σύστημα αποφυγής πυραύλων που μπορεί να προσδιορίσει ποια αεροσκάφη σε σχηματισμό πολλών αεροπλάνων είναι ο στόχος μιας συγκεκριμένης πυραυλικής επίθεσης, και ποιες ενέργειες αποφυγής απαιτούνται. Αυτό είναι κάτι που απαιτεί επί του παρόντος την ερμηνεία από έναν άνθρωπο.
Το DARPA σχεδιάζει να αντιπαρατεθούν ομάδες δύο αεροπλάνων μεταξύ τους, όπου κάθε ομάδα ελέγχεται από κοινού από έναν άνθρωπο και έναν αλγόριθμο. Ελπίζουν ότι, μια μέρα, ένας μόνο χειριστής θα μπορούσε ακόμη και να ενορχηστρώσει, όχι να μικροδιαχειριστεί, έναν ολόκληρο στόλο συνοδευόμενων μη επανδρωμένων αεροπλάνων.
Για την ιστορία η τελευταία καταγεγραμμένη περίπτωση μιας αερομαχίας με συμβατικά μέσα ήταν πριν από 32 χρόνια, κοντά στο τέλος του πολέμου Ιράν-Ιράκ, όταν ένα ιρανικό F-4 Phantom κατέρριψε ένα ιρακινό Su-22 με το πολυβόλο των 20 mm.
0 Σχόλια