Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της κυβέρνησης στις 17.4 εχουμε 837 διασωληνωμένους επί συνόλω 1200 ανεπτυγμένων λειτουργικών κλινών ΜΕΘ που παραπέμπουν σε πληρότητα 70%.
Το περίεργο είναι ότι αποφεύγεται στα όρια της αποσιώπησης να δηλώνεται ο ημερήσιος αριθμός των διασωληνωμένων που ΔΕΝ είναι σε ΜΕΘ, νοσηλεύονται δηλαδή σε απλές κλίνες τμημάτων covid. Ως γιατροί δηλώνουμε τον ασθενή που διασωληνώνουμε στο ΕΚΑΒ κι αναμένουμε ενέργειες του για παραλαβή και μεταφορά του σε κανονική κλίνη ΜΕΘ.
Ή τα νούμερα λοιπόν που έχουν εξαγγελθεί από την κυβέρνηση ως ελεύθερα κρεβάτια είναι αναληθή, δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα δηλαδή τόσα ελεύθερα κρεβάτια ΜΕΘ ή τελικώς γίνονται επιλογές ασθενών και παραμένουν εκτός ΜΕΘ αυτοί που μάλλον δεν προβλέπεται να τα καταφέρουν λόγω σοβαρών υποκειμένων νοσημάτων.
Αυτό ΔΕΝ συμβαίνει στην 5η υγειονομική περιφέρεια πού ανήκει το νοσοκομείο Λιβαδειάς, δεν υπάρχουν δηλαδή διασωληνωμένοι ασθενείς covid-19 χωρίς να είναι σε ΜΕΘ αλλά σίγουρα συμβαίνει στα νοσοκομεία της Αττικής που διασωληνωμένοι ασθενείς αναμένουν τη μεταφορά τους σε κανονικές κλίνες ΜΕΘ.
Η απορία δεν είναι αφελής, εφόσον υπάρχουν διαθέσιμα κρεβάτια ΜΕΘ σύμφωνα με τα εξαγγελόμενα από την κυβέρνηση γιατί δεν μετακινούνται όλοι οι διασωληνωμένοι σε κανονικές κλίνες ΜΕΘ αλλά παραμένουν σε κοινούς θαλάμους νοσηλείας εκτιθέμενοι σε κάθε κίνδυνο, ακόμη και στο απολύτως απροσδόκητο να τους αφαιρεθεί ο αναπνευστήρας από κάποιον ψυχοπαθή;
α διάφορα ειδικά μοντέλα πρόβλεψης μάλλον προφητεύουν υψηλότατο ποσοστό νοσηλευομένων σε ΜΕΘ και γίνεται οικονομία κρεβατιών για τα χειρότερα στην Αττική. Στο διάστημα που πέρασε από την αρχή της πανδημίας δεν καταφέραμε να εκπαιδεύσουμε τους πολίτες και να τους εμφυσήσουμε πνεύμα υπευθυνότητας και σεβασμού στο αγαθό της υγείας. Ιεραρχείται ως ιδιαιτέρως σημαντική και τελικώς πρυτανεύει η καλοπέρασή μας και η αγωνία μας για τη μετακίνησή μας στην περίοδο του Πάσχα.
Πέρα από τις ομάδες που επλήγησαν ανεπανόρθωτα όπως το λιανεμπόριο και η εστίαση ουδείς άλλος δικαιούται να εκφράζεται ως καταπιεσμένος. Όταν πεθαίνεις αβοήθητος χωρίς ελπίδα, χωρίς να έχεις το δικαίωμα να μετακινηθείς σε ΜΕΘ, υπάρχει μέγιστη αποτυχία στη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης και μερίδιο σε αυτό έχουμε όλοι ως πολίτες.
Η εικόνα της νεολαίας στις πλατείες που διοργανώνει πλέον προκλητικά επίσημες βραδιές με μικροφωνικές εγκαταστάσεις δε δηλώνει παρά την αδιαφορία της στο πρόβλημα της υγείας που αντιμετωπίζουν οι ευπαθείς ομάδες που θα νοσήσουν σοβαρά και φαντάζει ως εκδίκηση στο μέλλον που της επιφύλαξαν οι μεγαλύτεροι.
0 Σχόλια