Δεκάδες έχουν υπάρξει οι υποψηφιότητες Ελλήνων στην μεγαλύτερη γιορτή της μεγάλης οθόνης.
Εμείς συγκεντρώσαμε όλες τις ελληνικές υποψηφιότητες και νίκες και στις παρουσιάζουμε.
Ήταν 2017 όταν Γιώργος Λάνθιμος και ο Ευθύμης Φιλίππου διεκδίκησαν το Οσκαρ πρωτότυπου σεναρίου για την ταινία «Αστακός».
Από την άλλη, το 2014 ο Ελληνογάλλος Alexandre Desplat είναι επίσης μία κατηγορία μόνος του με ήδη 7 υποψηφιότητες στο ενεργητικό του και μια νίκη για την ταινία «Τhe grand Hotel Budapest».
Ο Aλεξάντερ Ντινελάρης βραβεύτηκε με το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου για την ταινία «Birdman», μαζί με τους Aλεχάντρο Ιναρίτου, Νίκολας Γιακομπόνε και Αρμάντο Μπο το 2014.
Ο διευθυντής φωτογραφίας Φαίδων Παπαμιχαήλ, το 2013 ήταν υποψήφιος για την «Νεμπράσκα» του Αλεξάντερ Πέιν.
Ο Αλεξάντερ Πέιν τιμήθηκε το 2011 με το Οσκαρ διασκευασμένου σεναρίου για τους Απογόνους.
Ο Λάνθιμος και Φιλίππου ήταν και πάλι υποψήφιοι το 2011 με τον «Κυνόδοντα» για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.
Το 2009 ο ελληνικής καταγωγής σκηνοθέτης Λουί Ψυχογιός κερδίζει το δικό του Όσκαρ στην κατηγορία Ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους για το «The Cove».
Η Πατρίτσια Φιλντ το 2007 βρίσκεται ανάμεσα στις υποψήφιες για το βραβείο ενδυματολογίας για την ταινία «Ο διάβολος φοράει Πράντα».
Ο Ελληνοαυστραλός Τζορτζ Μίλλερ έχει βραβευθεί για την καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων, το «Happy Feet» (2007).
Το πρώτο του Οσκαρ στην κατηφορία διασκευασμένο σεναρίο πήρε ο σκηνοθέτης Αλεξάντερ Πέιν το το 2004 για το «Πλαγίως».
Το 2003 η Νία Βαρντάλος διεκδικεί το χρυσό αγαλματίδιο για το πρωτότυπο σενάριο της εισπρακτικής επιτυχίας «My Big Fat Greek Wedding».
Η Χριστίνα Λαζαρίδη το 2001 ήταν υποψήφια για το Όσκαρ καλύτερης ταινίας μικρού μήκους για το «One Day Crossing».
Το 1995 ο Μίλλερ διεκδίκησε τα Όσκαρ καλύτερης Ταινίας και καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου για το «Babe».
Ο Τζορτζ Μίλλερ ήταν υποψήφιος και το 1993 για το Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου για την ταινία «Το λάδι του Λορέντζο».
Ο «Νονός 3» το 1991 κουβαλά και μια ακόμη ελληνική υποψηφιότητα, αυτή τη φορά για το Οσκαρ φωτογραφίας για τον Ντιν Ταβουλάρις.
Το 1989 για το «Tucker: The Man and His Dream» φέρνει υποψήφιο για το Οσκαρ φωτογραφία τον Ντιν Ταβουλάρις.
Το 1988, η ελληνικής καταγωγής Ολυμπία Δουκάκις κερδίζει τις εντυπώσεις και αποσπάει το Όσκαρ Β΄ Γυναικείου ρόλου για το «Moonstruck».
Το 1983 ο Γαβράς είναι και πάλι υποψήφιος με τον «Αγνοούμενο». Η ταινία απέσπασε τελικά το Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου.
Το 1982 ο Βαγγέλης Παπαθανασίου κατακτά το Όσκαρ καλύτερης μουσικής για τους «Δρόμους της Φωτιάς». Ο ίδιος δεν παρευρέθηκε στην τελετή και το χρυσό αγαλματίδιο το παρέλαβε εκ μέρους του ο William Hurt.
Ο διευθυντής φωτογραφίας Κωνσταντίνος ή Ντιν Ταβουλάρις ήταν υποψήφιος γαι το Οσκαρ φωτογραφίας το 1980 για το «Αποκάλυψη τώρα».
Ο Κωνσταντίνος ή Ντιν Ταβουλάρις ήταν υποψήφιος για το Οσκαρ φωτογραφίας το 1979 για την ταινία «The Brinks’ Job».
Η «Ιφιγένεια» και πάλι σε σκηνοθεσία του Μιχάλη Κακογιάννη φτάνει το 1977 στα Όσκαρ.
Το 1976 ο Ελληνοαμερικανός Κρις Σάραντον διεκδίκησε το Οσκαρ Β’ ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία «Σκυλίσια μέρα», πρωταγωνιστώντας δίπλα στον Αλ Πατσίνο.
Ο διευθυντής φωτογραφίας Κωνσταντίνος ή Ντιν Ταβουλάρις κέρδισε το Οσκαρ το 1975 για τον «Νονό 2»
Το 1974 η ενδυματολόγος Θεώνη Βαχλιώτη-Ολντριζ κερδίζει το Οσκαρ για τον «Υπέροχο Γκάτσμπι», όπου πρωταγωνιστούσαν ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ και η Μία Φάροου.
Το 1975, ο μεγάλος σκηνοθέτης και ηθοποιός του Χόλιγουντ Τζον Κασσαβέτης διεκδίκησε το αγαλματίδιο για τη σκηνοθεσία του στο «A woman under the Influence».
Το 1970 ο Κώστας Γαβράς διεκδικεί το Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας για το «Ζ». Η ταινία διεκδικεί και τα Όσκαρ καλύτερης ταινίας και διασκευασμένου σεναρίου, αλλά δεν κερδίζει κανένα από τα δύο.
Το 1969 ο Κασσαβέτης ήταν υποψήφιος για το Όσκαρ πρωτότυπου σενάριο για την ταινία «Faces».
Το 1968 ο Κασσαβέτης ήταν και πάλι υποψήφιος διεκδικώντας το Όσκαρ Β΄ ανδρικού ρόλου για την ταινία «Και οι 12 ήταν καθάρματα».
Το 1966 ο Βασίλης Γεωργιάδης με «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» ήταν υποψήφιος για το Οσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσης ταινίας.
Ακόμα ένας σκηνοθέτης, ο Eλληνοκύπριος Μιχάλης Κακογιάννης το 1965 διεκδίκησε το Όσκαρ σκηνοθεσίας, καλύτερη ταινίας και καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου με τον «Ζορμπά». Αν και έχασε, η ταινία έμεινε στην ιστορία, κερδίζοντας 3 Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και ένα για τη σκηνογραφία ενός σημαντικού Έλληνα δημιουργού, του Βασίλη Φωτόπουλου.
Το 1964 ο Βασίλης Γεωργιάδης ήταν υποψήφιος με τα «Κόκκινα Φανάρια» για το Οσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.
Το 1964 ο ελληνικής καταγωγής σκηνοθέτης Ελία Καζάν- Ηλίας Καζαντζόγλο ήταν υποψήφιος για Οσκαρ σκηνοθεσίας για την ταινία «Αμέρικα, Αμέρικα».
Το 1963 ο Τέλης Σαβάλας ήταν υποψήφιος για Οσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία «Ο βαρυποινίτης του Αλκατράζ».
Το 1963 η ενδυματολόγος Θεώνη Βαχλιώτη-Ολντριζ ήταν και πάλι υποψήφια για την «Φαίδρα» του Ζιλ Ντασέν.
Ο Μιχάλης Κακογιάννης με την «Ηλέκτρα» το 1963 ήταν υποψήφιος για Οσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.
Το 1962 ο Γιώργος Τσακίρης κερδίζει το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία «West Side Story».
Η ενδυματολόγος Θεώνη Βαχλιώτη-Όλντριτζ ήταν υποψήφια το 1961 για το «Ποτέ την Κυριακή».
Το 1961 ο Μάνος Χατζιδάκις κέρδισε το Όσκαρ για τη μουσική στην ταινία «Ποτέ την Κυριακή».
Η Μελίνα Μερκούρη διεκδίκησε το Όσκαρ Α΄ γυναικείου ρόλου με το «Ποτέ την Κυριακή» το 1961 κάνοντας μεγάλη εντύπωση, αλλά νικήτρια τότε ήταν η Ελίζαμπεθ Τέιλορ.
Το 1956 ο Ελίας Καζάν ήταν ξανά υποψήγιος για το Οσκαρ σκηνοθεσίας για το «Ανατολικά της Εδέμ».
Το 1955 ο Ελίας Καζάν κερδίζει το Οσκαρ σκηνοθεσίας για «Το λιμάνι της αγωνίας».
Ο Καζάν, το 1952 ξανά υποψήφιος για το Οσκαρ σκηνοθεσίας για το «Λεωφορείο ο Πόθος».
Ο Καζάν το 1948 κερδίζει το Οσκαρ για τη σκηνοθεσία της ταινίας «Συμφωνία Κυρίων».
Το 1944 η Κατίνα Παξινού κερδίζει το Οσκαρ Β΄ γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία «Για ποιον χτυπά η καμπάνα».
Το 1937 ο Ελληνοαμερικανικής καταγωγής χορευτής και στενός συνεργάτης του Φρεντ Αστέρ, Ερμής Παναγιωτόπουλος, γνωστός ως Hermes Pan, κέρδισε το το Βραβείο Όσκαρ για τις χορογραφίες του στην ταινία «A Damsel in Distress».
Ο Hermes Pan ήταν υποψήφιος για το Οσκαρ για τις χορογραφίες τους στην ταινία «Swing Time» το 1936.
Ο Hermes Pan ήταν υποψήφιος για το Οσκαρ για τις χορογραφίες τους στην ταινία «Top Hat» το 1935.
0 Σχόλια