Κοντά στο 1 δισ. ευρώ οι αναγκαίες επενδύσεις από το νέο ιδιοκτήτη για τη βιωσιμότητα της βιομηχανίας σιδηρονικελίου
Τίτλοι τέλους πέφτουν στην 59χρονη ιστορία της ΛΑΡΚΟ, μία από τις λίγες εναπομείνασες βιομηχανίες σιδηρονικελίου στην Ευρώπη.
Ακολουθείστε το Εν Όψει Αλίαρτος
στο Facebook ΕΔΩ
Σε λίγες εβδομάδες περί τα τέλη Μαρτίου θα γίνει γνωστό αν, η βιομηχανία που ίδρυσε το 1963 ο Μποδοσάκης και 26 χρόνια μετά πέρασε στο δημόσιο, θα περάσει σε νέο ιδιοκτήτη ή θα βάλει οριστικό λουκέτο.
Η ΛΑΡΚΟ φτάνει πια στο τέλος μίας ταραχώδους οικονομικής δραστηριότητας που σημαδεύτηκε από χρέη και κακοδιαχείριση αλλά και με ελάχιστες περιόδους κερδοφορίας. Οι δύο διαγωνισμοί για την παραχώρηση των περιουσιακών της στοιχείων προγραμματίζονται για τον επόμενο μήνα.
Οι ανοιχτές πληγές…
Ωστόσο, τρία μεγάλα αγκάθια, όπως τα περιγράφουν γνώστες της αγοράς, φαντάζουν απίθανη τη συνέχιση της λειτουργίας της υπό νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς:
1. Η περιβαλλοντική ζημιά που έχει προκαλέσει στην περιοχή της Λάρυμνας και του Ευβοϊκού και για να αποκατασταθεί αλλά και για να προσαρμοστεί το εργοστάσιο στα σύγχρονα πρότυπα απαιτούνται περί τα 500 εκ. ευρώ.
2. Το δεύτερο αγκάθι, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, είναι η αντικατάσταση του παλιού εξοπλισμού με τον εκσυγχρονισμό της στις νέες παραγωγικές απαιτήσεις «πράσινων» μεταλλευμάτων, για την οποία επίσης χρειάζονται άλλα 500 εκ. ευρώ.
3. Ένα τρίτο αγκάθι επίσης είναι και το εργασιακό. Η τύχη των 1.080 εργαζομένων κατά την επόμενη μέρα της ΛΑΡΚΟ, μετά τους διαγωνισμούς ιδιωτικοποίησης. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε στις αρχές της περασμένης εβδομάδας στα σωματεία την απόφασή της να απολύσει τους 1.080 εργαζομένους και μάλιστα πριν τη διενέργεια των δύο διαγωνισμών παραχώρησης του εργοστασίου, των μεταλλείων και λοιπών ακινήτων. Ωστόσο, παράγοντες της αγοράς, θεωρούν με δεδομένες και τις προγραμματιζόμενες κινητοποιήσεις των σωματείων πως παραμένει όρθιο ακόμη αυτό το εμπόδιο. Η απόλυση των 1.080 εργαζομένων αν και γνωστή και προδιαγεγραμμένη εντούτοις γίνεται πιο ζόρικη… με δεδομένο το ό,τι περίπου 400 εξ αυτών θα πρέπει να εκκενώσουν και τους οικισμούς που διέθετε η βιομηχανία για την κάλυψη των στεγαστικών τους αναγκών.
Οι ευθύνες…
Πάντως, ο μεγάλος προβληματισμός παραγόντων της αγοράς, είναι πως «αν για τα περιβαλλοντικά εγκλήματα που έχουν γίνει τα προηγούμενα χρόνια δεν άνοιξε ρουθούνι… καθώς ιδιοκτήτης ήταν το δημόσιο… δεν αποκλείεται με την ανάληψη του μάνατζμεντ από ιδιωτικά κεφάλαια να εκδηλωθούν διαμαρτυρίες και άλλες κινητοποιήσεις. Και για περιβαλλοντικά μάλιστα ζητήματα που δεν θα είναι στην ευθύνη του νέου ιδιοκτήτη…»
Το ιστορικό
Η ΛΑΡΚΟ βρίσκεται σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης από το 2020, ενώ εκκρεμεί η τελευταία φάση των δύο διαγωνισμών παραχώρησης των περιουσιακών της στοιχείων. Ο πρώτος διενεργείται από τον Ειδικό Διαχειριστή και αφορά στη μεταβίβαση των μεταλλείων Ευβοίας, Φθιώτιδας, Βοιωτίας (περιοχή Αγ. Ιωάννης) και Καστοριάς, αποθέματα μεταλλευμάτων, υποπροϊόντων και ανακυκλώσιμων υλικών καθώς και αγροτεμαχίων. Ο δεύτερος διαγωνισμός διοργανώνεται από το ΤΑΙΠΕΔ και αφορά στη μακροχρόνια μίσθωση του εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ και των μεταλλείων στη Λάρυμνα και το Λούτσι. Πρόκειται για εγκαταστάσεις και μεταλλευτικά δικαιώματα που ανήκουν στο δημόσιο.
Φιναλίστ της διαγωνιστικής διαδικασίας είναι τρία επενδυτικά σχήματα οι ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ – AD HOLDINGS AG, MYTILINEOS και COMMODITY & MINING INSIGHT IRELAND LIMITED.
Η κυβέρνηση προχώρησε στη λύση της ειδικής διαχείρισης της ΛΑΡΚΟ καθώς η βιομηχανία βούλιαζε επί σειρά ετών σε χρέη. Οι απλήρωτες οφειλές της είχαν αγγίξει το μισό δισεκατομμύριο ευρώ. Παράλληλα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το 2017 είχε καταδικάσει την εταιρεία για παράνομες κρατικές ενισχύσεις ύψους 136 εκ. ευρώ. Το ελληνικό δημόσιο θα πρέπει να τις ανακτήσει αλλιώς θα πρέπει να διακόψει τη λειτουργία της βιομηχανίας.
Πρόσφατα το ίδιο Δικαστήριο αποφάσισε πρόσφατα την επιβολή προστίμων στη χώρα μας για τη μη συμμόρφωση του. Πρόκειται για κατ’ αποκοπή ποσό 5,5 εκ. ευρώ και χρηματική ποινή πάνω από 4 εκ. ευρώ για κάθε εξάμηνο που δεν εφαρμόζει την απόφαση του 2017.
www.ot.gr
0 Σχόλια