Για τη πλειοψηφία των ποδηλατών η επιλογή μίας καλής σέλας ικανή να απορροφά κραδασμούς και ταυτόχρονα να παραμένει άνετη, είναι ίσως η πιο δύσκολη επιλογή.
Ποιες είναι όμως οι παράμετροι που πρέπει να αναλύσουμε και ποιες οι πιθανές λύσεις;
Μεταξύ όλων των περιφερειακών ενός ποδηλάτου, η ιδιαιτερότητα μίας σέλας οφείλεται στο γεγονός ότι έρχεται σε συνεχή επαφή με ένα περίπλοκο ανατομικό μέρος του σώματος, τη λεκάνη, και τη πληθώρα των αιμοφόρων αγγείων που ρυθμίσουν τη καλή κυκλοφορία του αίματος στα πόδια.
Επιπλέον, η φυσικό-σκελετική διάπλαση των οστών της λεκάνης και το μυϊκού συστήματος γύρω από αυτό, διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο (ούτε καν τα δίδυμα είναι απολύτως όμοια).
Παρόλο που ανθρωπομετρικές στατιστικές μελέτες επιτρέπουν τον εντοπισμό "κατηγοριών" όσον αφορά το πλάτος της λεκάνης, οι μορφολογικές αποκλίσεις των διαφόρων δομών είναι αρκετά περιορισμένη.
Αναλύοντας τη κατασκευή της λεκάνης και την αλληλεπίδρασή της με την επιφάνεια της σέλας δείχνει ότι το σύμπλεγμα των οστών που χρησιμοποιούνται όταν καθόμαστε είναι του λαγόνιου οστού, που αποτελείται από τα οστά ισχίου, λαγόνιου και ηβικού.
Το κάτω-πίσω μέρος του λαγόνιου οστού χαρακτηρίζεται από ισχιακό κύρτωμα, το οποίο, μαζί με το εξωτερικό τμήμα του ισχίου, υποβαστάζει το βάρος του σώματος όταν καθόμαστε.
Οι φωτογραφίες απεικονίζουν την ιδανική θέση της λεκάνης στο κάθισμα.
Η περιοχή όπου πέφτει το βάρος των περισσοτέρων ποδηλατών είναι τα ισχιακά κυρτώματα και η ανώτερη προεξοχή του ισχίου.
Η επιφάνεια στήριξης είναι επομένως μερικά τετραγωνικά εκατοστά στα οποία υπάρχουν οστά, μύες, τένοντες και χόνδροι.
Κατά τη διάρκεια μιας κανονικής βόλτα με το ποδήλατο αυτά τα όργανα και οι δομές υπόκεινται σε πίεση από την παρατεταμένη συμπίεση και τους κραδασμούς.
Πίεση από την παρατεταμένη συμπίεση: η έκτασή της εξαρτάται από το σχήμα της σέλας, τον τρόπο που επιδρά στη μορφολογία της λεκάνης και την απορροφητικότητα της σέλας.
Τραύματα από κραδασμούς: Οι κραδασμοί και ο κίνδυνος συσχετίζονται άμεσα με την ικανότητα απορρόφησης της επένδυσης (μαξιλαράκι) της σέλας, με το σχήμα του καθίσματος και με τον τρόπο που αλληλεπιδρά με την λεκάνη.
Ποδηλατώντας στο δρόμο ο ποδηλάτης κάθεται συνεχώς στο κάθισμα με αποτέλεσμα το τέντωμα των μυών από την συνεχή συμπίεση.
Αντίθετα, η οδήγηση εκτός δρόμου, σε ένα τραχύ και ανώμαλο μονοπάτι, όπου χαρακτηρίζεται από συχνά σπριντ και τεχνικές καταβάσεις, προκαλεί ακόμη πιο βίαιους κραδασμούς με αποτέλεσμα ο ποδηλάτης να κάθεται λιγότερο στη σέλα.
Για τους λόγους αυτούς οι εταιρίες συνιστούν σέλες με περισσότερη επένδυση για off-road ποδηλασία (π.χ. BMX, cross-country, free ride, κατάβαση, κ.λπ.).
Στην πραγματικότητα, είναι πάντα σκόπιμο οποιαδήποτε σέλα να έχει τουλάχιστον μία ελαφριά επένδυση.
Οι σέλες με επένδυση είναι κατά μέσο όρο πιο άνετες και απορροφούν καλύτερα τους κραδασμούς από τις ανωμαλίες του εδάφους, προστατεύοντας παράλληλα αποτελεσματικότερα τον αναβάτη από τον κίνδυνο μικρο τραυμάτων που προκαλούνται από το έδαφος και την άσφαλτο, εντός και εκτός δρόμου.
Εκτός από το είδος της ποδηλασίας, πολλοί άλλοι παράγοντες θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την επιλογή του σωστού καθίσματος.
Η φυσική μορφολογία του αθλητή, το ύψος, το πλάτος των ισχιακών κυρτωμάτων, η ηλικία, το βάρος, η διάπλαση της λεκάνης μπορούν να καθορίσουν το μέγεθος της σέλας, αν θα είναι στενή, κανονική ή μεγάλη.
*Κείμενο σε ελεύθερη μετάφραση από τη Selle SMP
0 Σχόλια