Τα άκρως απόρρητα έγγραφα, οι
«ροζ» υπηρεσίες και το ταξίδι-μυστήριο στην Ελλάδα
Με τη νέα μεγάλη υπόθεση κατασκοπείας που αποκαλύφθηκε την περασμένη εβδομάδα στη γείτονα, η Τουρκία διεκδικεί τον τίτλο της χώρας με τις μαζικότερες υποθέσεις κατασκοπείας των τελευταίων ετών και το... αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό ότι η νέα υπόθεση έχει τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά, τη μαζικότητα και τους στόχους με μια άλλη που αποκαλύφθηκε ελάχιστο χρόνο πριν. Αυτά, εκτός φυσικά της περιπτώσεως ότι στην ουσία δεν πρόκειται παρά περί της ίδιας υποθέσεως, αν και τα τουρκικά μέσα τις παρουσιάζουν ως δύο ξεχωριστές υποθέσεις
Με τη νέα μεγάλη υπόθεση κατασκοπείας που αποκαλύφθηκε την περασμένη εβδομάδα στη γείτονα, η Τουρκία διεκδικεί τον τίτλο της χώρας με τις μαζικότερες υποθέσεις κατασκοπείας των τελευταίων ετών και το... αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό ότι η νέα υπόθεση έχει τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά, τη μαζικότητα και τους στόχους με μια άλλη που αποκαλύφθηκε ελάχιστο χρόνο πριν. Αυτά, εκτός φυσικά της περιπτώσεως ότι στην ουσία δεν πρόκειται παρά περί της ίδιας υποθέσεως, αν και τα τουρκικά μέσα τις παρουσιάζουν ως δύο ξεχωριστές υποθέσεις
Η πρώτη (προ διετίας) υπόθεση, που αποκάλυψε ο γνωστός δημοσιογράφος Αλί Μπιράντ σε εκπομπή του στο Kanal D στις 28 Οκτωβρίου 2010, αφορούσε σ' ένα κύκλωμα που χρησιμοποιούσε εκδιδόμενες γυναίκες για να παγιδεύει αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων (κυρίως του Ναυτικού), αξιωματούχους του γνωστού Κέντρου Επιστημονικών και Τεχνολογικών Ερευνών TUBITAK και της πολεμικής βιομηχανίας, τους οποίους εν συνεχεία εξεβίαζε για να τους αποσπά απόρρητες πληροφορίες. Μεταξύ αυτών, ήσαν απόρρητα έγγραφα και σχέδια επιχειρήσεων και ασκήσεων από τη ναυτική βάση Ακσάζ, το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού και την Ακαδημία Ναυτικού Πολέμου, θέσεις φυλακίων και μονάδων, πληροφορίες από τις πολεμικές βιομηχανίες ASELSAN και HAVELSAN κ.ά.
Συνολικώς, το δίκτυο είχε αποκτήσει παράνομα γύρω στα 165.000 έγγραφα υψηλής διαβαθμίσεως ασφαλείας, μεγάλο αριθμό cd με σχέδια και πληροφορίες, καθώς και λεπτομερείς χάρτες. Στην υπόθεση αυτή είχαν αρχικώς συλληφθεί εφτά άτομα, εκ των οποίων ο ένας, που ήταν και ο επικεφαλής του δικτύου κατασκοπείας, ήταν ο συνταγματάρχης Ιμπραήμ Σεζέρ. Μεταξύ των ευρημάτων που αποκάλυψε η έρευνα ήταν και τα προσωπικά στοιχεία για περίπου πέντε χιλιάδες άτομα που εργάζονται στο TUBITAK [Σ.Σ.: Σύμφωνα με τον Χρήστο Μηνάγια, το προσωπικό του TUBITAK το 2011 αριθμούσε πέντε χιλιάδες εκατόν δεκαέξι άτομα]. Για την υπόθεση αυτή, το 11ο Κακουργιοδικείο Κωνσταντινουπόλεως, στις 24 Φεβρουαρίου 2011, παρέπεμψε σε δίκη πενήντα πέντε άτομα, κυρίως αξιωματικούς, έκτων οποίων οι τρεις ήταν αξιωματούχοι του TUBITAK.
Στα... δίχτυα αξιωματικοί
Η δεύτερη υπόθεση, που αποκαλύφθηκε την περασμένη εβδομάδα (14 Ιουνίου), ήταν σχεδόν πανομοιότυπη. Στην υπόθεση αυτή, η οποία ξεκίνησε μ' ένα ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στην Ασφάλεια της Σμύρνης το 2009, τις έρευνες διεξήγαγε όχι η ΜΙΤ, αλλά η Διεύθυνση Καταπολεμήσεως Λαθρεμπορίου και Οργανωμένου Εγκλήματος της Ασφάλειας Σμύρνης. Με την ολοκλήρωση των ερευνών, που διήρκεσαν δύο χρόνια, συνελήφθη στις 10 Μαΐου 2011 πρώτα ο 25χρονος φοιτητής του Πανεπιστημίου Παμούκαλε του Ντενιζλί Ν.Κ., με την κατηγορία του επικεφαλής του δικτύου πορνείας -μέσω του οποίου έπεφταν στα δίχτυα του κυκλώματος Τούρκοι αξιωματικοί- και εν συνεχεία ο ιδιοκτήτης της μαρίνας της Μαρμαρίδας, Bilgin Ο. Σε έρευνα που έγινε στο εξοχικό του τελευταίου, που βρίσκεται στον Σαγγάριο (Sakarya), εντοπίστηκαν στον υπολογιστή του άκρως απόρρητα και ειδικού χειρισμού έγγραφα, όπως σχεδιαγράμματα όλων των στρατιωτικών βάσεων, θέσεις και κωδικοί ραντάρ, αποθήκες πυρομαχικών, θέσεις αεροσκαφών και στρατιωτικών οχημάτων, λογισμικό που είναι εγκαταστημένο σε πολεμικά αεροσκάφη της τουρκικής Αεροπορίας, πληροφορίες που αφορούν στους χειριστές της τελευταίας και πολλά άλλα στοιχεία υψηλού στρατιωτικού ενδιαφέροντος.
Ακολούθησε δεύτερο κύμα συλλήψεων, στις 25 Μαΐου, στο οποίο συνελήφθησαν οι γυναίκες που εργάζονταν για λογαριασμό του Ν.Κ. και παγίδευαν αξιωματικούς, με σκοπό να τους αναγκάσουν να τους δώσουν έγγραφα και πληροφορίες σχετικά με τον επιχειρησιακό σχεδιασμό και την ασφάλεια των σχηματισμών που εδρεύουν στην περιοχή. Συνολικά, στα δύο αυτά κύματα συνελήφθησαν σαράντα πέντε άτομα, εκ των οποίων τα δεκατρία είναι εν ενεργεία αξιωματικοί, ενώ ακολούθησε και τρίτο κύμα συλλήψεων, το Σάββατο 16 Ιουνίου 2012, στο οποίο συνελήφθησαν και προφυλακίστηκαν άλλοι δώδεκα εν ενεργεία αξιωματικοί, με αποτέλεσμα ο συνολικός αριθμός των προφυλακισθέντων να ανέλθει στα πενήντα εφτά άτομα. Από το τρίτο κύμα των συλληφθέντων, την περασμένη Παρασκευή 15 Ιουνίου, οι είκοσι πέντε παρεπέμφθησαν στο δικαστήριο, το οποίο αποφάσισε την προφυλάκιση των δώδεκα.
Σημειώνεται πως, κατά την ανάκριση, οι αξιωματικοί απέρριψαν την κατηγορία ότι συνεργάζονταν με το κύκλωμα κατασκοπείας για να παγιδεύσουν υψηλόβαθμους αξιωματικούς με γυναίκες «συνοδούς» του κυκλώματος, προκειμένου στη συνέχεια να τους εκβιάζουν για να αποσπούν απόρρητα έγγραφα και πληροφορίες.
Χιλιάδες τα θύματα, περίπου τριακόσιοι οι ύποπτοι!
Προσέξτε τώρα την έκταση της υποθέσεως. Σύμφωνα με την έρευνα, στα δίχτυα του κυκλώματος έπεσαν συνολικά δυόμισι χιλιάδες άτομα (!), η πλειονότητα των οποίων ήταν εν ενεργεία αξιωματικοί. Για χίλιους δε απ' αυτούς υπάρχει οπτικό υλικό από τις συνευρέσεις τους με τις γυναίκες «συνοδούς» του κυκλώματος. Οι αριθμοί αυτοί αποτελούν ρεκόρ στα παγκόσμια χρονικά της κατασκοπείας με χρήση σεξουαλικών μέσων και σίγουρα θα έκαναν το μέχρι τώρα κάτοχο του ρεκόρ -και πρώην αρχηγό για πάνω από τριάντα έτη της Στάζι-, Μάρκους Βολφ, να ζηλέψει, αν και ο τελευταίος έγινε γνωστός για την εφαρμογή της μεθόδου αυτής από την ανάποδη. Συγκεκριμένως, είχε ξαμολύσει... κατάλληλα εκπαιδευμένους και εμφανίσιμους πράκτορες του, οι οποίοι δεν άφησαν... όρθια γραμματέα για γραμματέα υπουργών, υψηλόβαθμων κρατικών στελεχών κ.λπ. της τότε Δυτικής Γερμανίας, με αποτέλεσμα να γνωρίζει για την τελευταία όσα σχεδόν γνώριζε και η κυβέρνησή της.
Σύμφωνα με τους αξιωματούχους που συμμετέχουν στις έρευνες, ο αριθμός των υπόπτων αυτή τη στιγμή φτάνει τους τριακόσιους, ενώ ο πυρήνας της συμμορίας του επιχειρηματία Bilgin Ο. αποτελείτο από εννιά άτομα, εκ των οποίων τα τρία ήταν γυναίκες, και συγκεκριμένως οι Narin Κ., η F.Α. και η S.Κ. Επίσης, διαπιστώθηκε ακόμη ότι ο Bilgin Ο. απασχολούσε στις επιχειρήσεις του και έναν αξιωματικό πληροφοριών, ο οποίος εξασφάλιζε την «πελατεία» στο κύκλωμα από το χώρο των αξιωματικών. Δηλαδή, για να χρησιμοποιήσουμε τη γλώσσα του χώρου, είχε το ρόλο του «εντοπιστή», αυτόν, δηλαδή, που χρησιμοποιούν οι υπηρεσίες πληροφοριών για να εντοπίζει άτομα προς στρατολόγηση (από άλλα στελέχη της υπηρεσίας).
Να σημειωθεί ότι ο διεξάγων τις έρευνες αρχιεισαγγελέας Σμύρνης ήλθε σε επαφή με τη Διεύθυνση Δικαστικού του Γενικού Επιτελείου και ζήτησε τη συνδρομή ειδικών των Ενόπλων Δυνάμεων για να εξετάσουν τα κατασχεθέντα αρχεία, το λογισμικό και η άγνωστη στους δικαστικούς στρατιωτική ορολογία και οι συντομογραφίες. Για την ίδια υπόθεση έγινε γνωστό ότι στελέχη της ΜΙΤ ζήτησαν συνάντηση με τον αρχιεισαγγελέα προκειμένου να ενημερωθούν για την υπόθεση.
Σημειώνεται ακόμη ότι ο Bilgin Ο. έκανε ένα ταξίδι δίμηνης διάρκειας σε διάφορες χώρες του εξωτερικού, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, χωρίς, όμως, να έχει αποκαλυφθεί μέχρι στιγμής με ποιους ήλθε σε επαφή. Θα πρέπει να σημειωθεί ακόμη ότι, σύμφωνα με δηλώσεις αρμοδίων, η υπόθεση αυτή δεν έχει καμία σχέση με απλές υποθέσεις κατασκοπείας ούτε και με απόπειρες πραξικοπήματος.
Η υπόθεση αυτή έχει τόσα πολλά κοινά σημεία με την προηγούμενη απ' αυτή, που προκαλεί εντύπωση και απορίες αν συνδέεται με αυτή. Οι στόχοι ήταν σχεδόν ταυτόσημοι, κυρίως το Ναυτικό (Ακσάζ, επιχειρησιακά σχέδια), οι μεγάλες πολεμικές βιομηχανίες και το TUBITAK. Η μέθοδος (σεξ) ήταν επίσης η ίδια, όπως ίδιο ήταν και το κίνητρο (χρήματα από των πώληση πληροφοριών). Η κύρια απορία, αν όχι και μυστήριο πίσω από την υπόθεση αυτή, είναι η εξωφρενική απόφαση για υιοθέτηση μιας μεθόδου που είχε αποκαλυφθεί προ ελαχίστου χρόνου και ιδίως η προφανής αναντιστοιχία οφέλους και συνεπειών.
Συγκεκριμένως, σε αντίθεση με ό,τι γενικά πιστεύεται, ο τομέας της πωλήσεως πληροφοριών δεν έχει τα χρήματα που φαντάζονται ορισμένοι, η συλλογή πληροφοριών, χωρίς να έχει προηγουμένως εξευρεθεί ο πελάτης -ο Bilgin Ο. στην ουσία «βγήκε στη γύρα», με τεράστιους κινδύνους διαρροής-, είναι καθαρός παραλογισμός, ωστόσο, από την άλλη, εντύπωση προκαλεί η στοχευμένη, επαγγελματικού επιπέδου θα λέγαμε, προσπάθεια συλλογής επιλεγμένων πληροφοριών.
Και στις δύο περιπτώσεις, εντύπωση προκαλεί η έμμεση αναφορά στην Ελλάδα, με την πρώτη υπόθεση να αναφέρεται σε μία «Ελληνίδα κατάσκοπο» που (τότε) ανεζητείτο και στην πρόσφατη στο ταξίδι του Bilgin Ο. (και) στη χώρα μας. Η στήλη, που έχει ως αρχή να μην σχολιάζει δραστηριότητες της ΕΥΠ, δεν γνωρίζει αν ισχύει το κλασικό «κ... υπάρχουν, αλλά λεφτά δεν υπάρχουν», αλλά δεν ασπάζεται την άποψη ότι τα τελευταία είναι τόσο ή, έστω, πάντα απαραίτητα για την απόκτηση πληροφοριών. Κι αυτό πρέπει να ισχύει και στην προκειμένη περίπτωση.
(ΕΠΙΚΑΙΡΑ 21/06-27/06/12 – ΜΑΝΟΣ ΗΛΙΑΔΗΣ)
0 Σχόλια