Σπούδασε στην Αρσάκειο Παιδαγωγική Ακαδημία, και έκανε Εξομοίωση πτυχίου στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Παιδαγωγικού Αθηνών.
Έκανε Μετεκπαίδευση στο Μαράσλειο Διδασκαλείο στη Γενική Αγωγή.
Παρακολούθησε Μεταπτυχιακές Σπουδές στο Παιδαγωγικό Τμήμα του
Πανεπιστημίου Αθηνών και πήρε το δίπλωμα (Master) με ειδικότητα
"Διδακτική της Ιστορίας και Πολιτιτιστική Παράδοση".
Παρακολούθησε σεμινάρια και συνέδρια με ποικίλα εκπαιδευτικά θέματα.
Από το 1983 διδάσκει στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση σε διάφορα σχολεία της Βοιωτίας.
Εργογραφία
- Ο Μαυροπόταμος - πηγή ζωής για τον Ορχομενό (μεταπτυχιακή διατριβή, 1999)
- Η Αλίαρτος στο χθες και στο σήμερα (2002)
- Η λίμνη της Κωπαϊδας (2005)
- Διδακτορική Διατριβή :Εργατικό κίνημα, κοινωνικές δομές και πολιτισμικά μορφώματα στην Αλίαρτο Βοιωτίας, από το 1920 μέχρι σήμερα
Διδακτορική Διατριβή
(2017, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας),Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας
Εργατικό κίνημα, κοινωνικές δομές και πολιτισμικά μορφώματα στην Αλίαρτο Βοιωτίας, από το 1920 μέχρι σήμερα
Η Αλίαρτος Βοιωτίας αποτελεί «μελέτη περίπτωσης», στην οποία ενυπάρχουν και συνυπάρχουν τοπικά και χρονικά, πρωτότυπα και σημαντικά ιστορικοκοινωνικά γεγονότα ή φαινόμενα.
Οι πολύχρονες προσπάθειες για την αποξήρανση της «γείτονος» λίμνης Κωπαΐδας, προκάλεσαν σημαντικές αλλαγές στο φυσικό, τεχνητό και ανθρωπογενές περιβάλλον. Κατά τη διάρκεια αυτών των αλλαγών, οι άσημοι οικισμοί στον περιβάλλοντα τη λίμνη χώρο μετατράπηκαν σε ομογεννοποιητικά και συνεκτικά στοιχεία της σημερινής κωμόπολης της Αλιάρτου.
Κατά κύριο λόγο, αποτελεί ένα χώρο «εγκατάστασης ξένων» εργοδοτών ή, κατ’ άλλη έκφραση, χώρο «αποικισμού», με ιδιαιτερότητες: συνέβη για πρώτη και ίσως μοναδική φορά στον ελληνικό χώρο, υλοποιήθηκε μέσα από πολιτικές κρατικές συμφωνίες, αφορούσε μικρό πληθυσμό ατόμων και περιέκλειε ιδιόμορφες εργασιακές σχέσεις.
Κατά δεύτερο λόγο, ο χώρος της Αλιάρτου παρουσιάζει στον χρόνο διερεύνησής του (1920 μέχρι σήμερα) εμφανείς πληθυσμιακές και κοινωνικές μεταβολές, οι οποίες συνετέλεσαν στη δημιουργία μιας νέας κωμόπολης. Παρουσιάζει επίσης κοινωνικοπολιτισμικές μεταβολές, οι οποίες, μέσα από τη συλλογική μνήμη, αποδίδονται στην επίδραση των «ξένων», κυρίως των Άγγλων εργοδοτών.
Οι Άγγλοι εργοδότες εκπροσωπούσαν την «Ανώνυμη Εταιρεία προς αποξήρανση της λίμνης Κωπαΐδας», η οποία ανέλαβε το δύσκολο έργο της ολοκληρωτικής αποστράγγισης των υδάτων και απέβλεπε όχι μόνο στην αποξήρανση της λίμνης αλλά κυρίως στη μακροπρόθεσμη εκμετάλλευση του πεδίου της Κωπαΐδας. Το έργο αυτό πραγματοποιήθηκε σε μεγάλο χρονικό εύρος και απαίτησε σημαντικό αριθμό εργατών. Οι περισσότεροι από τους εργάτες προέρχονταν από εσωτερική, μόνιμη ή περιοδική μετανάστευση και οι δύσκολες συνθήκες της διαβίωσης και της εργασίας περιγράφονται στην παρούσα μελέτη μέσα από προφορικές μαρτυρίες και δημοσιευμένα κείμενα.
Παράλληλα με την καθημερινή ζωή των εργατών, ερευνώνται και οι σχέσεις των αυτόχθονων καλλιεργητών ή/και νομάδων, γύρω από τη λίμνη αρχικά και στο αποξηραμένο πεδίο αργότερα, με την Αγγλική Εταιρεία αλλά και με το Ελληνικό Κράτος. Από τη μελέτη προκύπτει ότι οι εργάτες και οι παραλίμνιοι καλλιεργητές αντέδρασαν πολλές φορές και διαμαρτυρήθηκαν έντονα για τις συνθήκες εργασίας τους και συνεργασίας τους με την Εταιρεία.
Οι διαμαρτυρίες και οι στάσεις αυτές κορυφώθηκαν το 1929 και κατέληξαν στη μεγάλη απεργία των δύο χρόνων. Ως εκ τούτου, το εργατικό κίνημα στην Κωπαΐδα μελετάται ιδιαίτερα στην παρούσα εργασία και στη συνέχεια συνδέεται με τα κοινωνικά και πολιτισμικά συμφραζόμενα.
0 Σχόλια