Έργα αποξήρανσης της Κωπαΐδας σε πίνακες στην ελληνική Βουλή

Γράφει ο Κος Πάρις Βαρβαρούσης,Πανεπιστήμιο Αθηνών

Σε έκθεση με ιστορικά κειμήλια, που οργάνωσε η Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων τον Μάρτιο του περασμένου έτους προς τιμή του μεγάλου πολιτικού Χαρίλαου Τρικούπη, εκτέθηκαν και σπάνιοι πίνακες του 19^ου αι., όπου απεικονίζονται τα έργα για την αποξήρανση της Κωπαΐδας. Οι πίνακες αυτοί παρουσιάζονται και σε ειδικό τόμο που εκδόθηκε με την ευκαιρία της έκθεσης αυτής.

Έργα αποξήρανσης της Κωπαΐδας

(Ξυλογραφία, Έσπερος, 15/27.8.1886,  Βιβλιοθήκη της Βουλής, αρ. εκθ. 186)

Εκτός από τον παραπάνω πίνακα, παρουσιάζονται και άλλοι τέσσερις πίνακες που απεικονίζουν:

(α) τα εγκαίνια των αποξηραντικών έργων (ξυλογραφία, Έσπερος, Λειψία 1/13.8.1886),

(β) εργασίες κατά την αποξήρανση της λίμνης (Γεννάδειος Βιβλιοθήκη),

(γ) τη διοχέτευση των υδάτων της Κωπαΐδας στη διώρυγα της Καρδίτσας (ξυλογραφία, Έσπερος, Λειψία 15/27.8.1886), και

(δ) σχεδιάγραμμα με τις εκτάσεις που δημιουργήθηκαν μετά την αποξήρανση της λίμνης (χαλκογραφία, 1900, Βιβλιοθήκη της Βουλής).

            Σύμφωνα με τα ιστορικά δεδομένα, η αποξήρανση της Κωπαΐδας αποφασίστηκε στις 11 Ιουνίου του 1880 από τον Χαρίλαο Τρικούπη  και αποτέλεσε ένα σημαντικό έργο υποδομής του Ελληνικού Κράτους. Τα έργα αυτά ολοκληρώθηκαν στη δεκαετία του 1930 μετά από σύμβαση που είχε υπογράψει η Ελληνική Κυβέρνηση με τη Γαλλική, αρχικά, και, στη συνέχεια, με την Αγγλική Εταιρεία. Η αποξήρανση της λίμνης απέδωσε 300.000 στρέμματα περίπου καλλιεργήσιμης γης, ενώ εξάλειψε τις εστίες μόλυνσης από τα λιμνάζοντα νερά που προκαλούσαν ασθένειες (ελονοσία) στον γύρω πληθυσμό. Το 1953, η συνολική έκταση της Κωπαΐδας μεταβιβάστηκε στο Ελληνικό Κράτος και τα στρέμματα διανεμήθηκαν σε 12.500 αγροτικές οικογένειες της περιοχής, οι οποίες επωφελήθηκαν μαζί με την ευρύτερη τοπική κοινωνία. Παράλληλα, η Εταιρεία Κωπαΐδος μετονομάστηκε σε Οργανισμό Κωπαΐδας που έχει ως σκοπό τη διαχείριση των υδάτινων πόρων στο κωπαΐδικό πεδίο και την εξυπηρέτηση των κληρούχων καλλιεργητών σε θέματα άρδευσης και αποστράγγισης των κτημάτων τους.

            Παρότι, όμως, ο κωπαϊδικός κάμπος έχει προσοδοφόρες και κερδοφόρες καλλιέργειες, η έλλειψη σύγχρονων συστημάτων άρδευσης και η αδυναμία ανανέωσης του παλαιού εξοπλισμού δυσχεραίνει τη λειτουργική αποδοτικότητα. Παρόλ’ αυτά, ο Οργανισμός Κωπαΐδας με τα πενιχρά μέσα που διαθέτει επιτελεί σήμερα αξιόλογο έργο και δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό στο βαθμό που τα έσοδά του προέρχονται αποκλειστικά από τις εισφορές των καλλιεργητών.

 

Ευχαριστούμε τον Κο Βαρβαρούση για την αποστολή του θέματος.