Εκείνη τους ευχαρίστησε παίζοντας σόλο ένα απόσπασμα από τα «Ωραία» του Βασίλη Τσιτσάνη και καταχειροκροτήθηκε, μετά την «Τσιγγάνα» του Ραβέλ. Τότε ήταν που το σχετικό βίντεο στο Youtube έγινε ανάρπαστο. Η Έμι γεννήθηκε το 1988 και ξεκίνησε να παίζει βιολί σε ηλικία πέντε ετών. Από τα οκτώ της χρόνια σπούδασε στο Royal School of Music (Βασιλική Μουσική Σχολή) της Χάγης. Το 2005, σε ηλικία 16 ετών, τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο στον Διαγωνισμό Davina van Wely και το 2009 με το τρίτο βραβείο στον εθνικό διαγωνισμό βιολιού Oskar Back ερμηνεύοντας κονσέρτο για βιολί του Τσαϊκόφσκι με την Ορχήστρα του Ωδείου της Χάγης. Από το 2006, διδάσκει στο Ωδείο της Χάγης.
Γνώρισε τα τραγούδια του Τσιτσάνη από έναν Έλληνα βιολιστή που σπούδαζε στην Ολλανδία και στη συνέχεια, όταν περιόδευσε στην Ελλάδα, σκέφτηκε ότι «Τα Ωραία του Τσιτσάνη» θα ταίριαζαν με το Τzigane του Ραβέλ, μια σύνθεση επηρεασμένη από την τσιγγάνικη μουσική. Της αρέσει να πειραματίζεται με όλα τα είδη μουσικής και όπως είπε η ίδια στο ΑΠΕ-ΜΠΕ δεν σταματάει να εμπλουτίζει το ρεπερτόριό της. «Θέλω να συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω. Να προσπαθώ, δηλαδή, να συνδυάζω το κλασικό μου ρεπερτόριο με όλα τα είδη της διεθνούς μουσικής. Και κυρίως με το ιρλανδικό βιολί. Επίσης, από τον Μάρτιο ανακάλυψα πόσο μπορεί κάποιος να ερωτευτεί το τανγκό. Και φυσικά αν μπορώ να το συνδυάζω και αυτό με τη μουσική μου». Η Ελλάδα δεν είναι ως προορισμός στα άμεσα μελλοντικά της σχέδια, αλλά παραμένει πάντα στο μυαλό και στην καρδιά της. «Είναι ένα ερασιτεχνικό γκρουπάκι με το οποίο έχω έρθει ήδη δύο φορές στην Ελλάδα. Αλλά αυτό το καλοκαίρι δεν ήταν δυνατό να έρθουμε στην Ελλάδα και έτσι πήγαμε στη Γαλλία. Προηγουμένως έδωσα δύο συναυλίες στη Γερμανία με μουσική τανγκό και αργότερα θα πάω στην Ιρλανδία με ένα άλλο συγκρότημα για να περάσουμε καλά και να παρακολουθήσω μαθήματα για τη μουσική τους. Στο ενδιάμεσο, θα δώσω μια συναυλία στην Ολλανδία με ένα συγκρότημα, τους Caravan, με τους οποίους παίζω όλα τα είδη μουσικής και επίσης αυτοσχεδιάζω». Πώς προέκυψε ο Τσιτσάνης; «Μου αρέσει η αρμονία και η χαρά που χαρακτηρίζει τη μουσική του». Ωστόσο, η Έμι δεν γνωρίζει την ελληνική μουσική. Δεν ξεχνάει όμως μια εμπειρία, που την έχει στιγματίσει: «Ο πατέρας μου είχε ένα cd, το οποίο άκουγα από τότε που γεννήθηκα. Το τραγούδι είχε τίτλο “Zorba’s Dance” (Ο Χορός του Ζορμπά) και το συγκρότημα ήταν το Trio Hellenique. Κάθε φορά που το άκουγα χαιρόμουν τόσο πολύ».
Οι Έλληνες που γνωρίζει είναι λιγοστοί, αλλά όπως μας είπε: «όταν σπούδαζα στη Χάγη γνώρισα κάποιους Έλληνες μουσικούς της κλασικής μουσικής. Θαύμασα το γεγονός ότι δεν είχαν ξεχάσει τις ρίζες τους και μπορούσαν ακόμη να παίζουν και να τραγουδούν ελληνική μουσική. Η δική μας ορχηστρική παραδοσιακή μουσική έχει δυστυχώς εξαφανιστεί. Πάντως, από τότε που έγινε viral το βίντεο στο Youtube απέκτησα πολλούς νέους φίλους από την Ελλάδα στο Facebook. Mάλιστα, ένας από αυτούς με βοήθησε πολύ στην προώθηση του βίντεό μου. Και δύο από αυτούς τους συνάντησα όταν ήρθα στην Ελλάδα τον περασμένο χρόνο». Η Έμι γνωρίζει για την κρίση χρέους και, όπως λέει, είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις. «Το θετικό είναι ότι παντού στον κόσμο μια οικονομική κρίση κάνει τους ανθρώπους να σκέφτονται περισσότερο. Και αυτό είναι πάντα για καλό. Επίσης, σε ό,τι αφορά τους καλλιτέχνες, είναι πολύ ωραίο να γνωρίζεις ότι το κοινό πληρώνει για να σε δει και να σε ακούσει και θέλει να απολαύσει κάτι από εσένα, αντί να ζητάς απλά από την κυβέρνηση να σε χρηματοδοτεί για να πειραματίζεσαι. Γίναμε λίγο τεμπέληδες και τώρα θα πρέπει να πέσουμε με τα μούτρα στη δουλειά». Η Έμι έχει επισκεφθεί δύο φορές την Ακρόπολη και μιλάει με ενθουσιασμό για αυτή της την εμπειρία. «Είναι ασύλληπτο. Δεν έχουμε εμείς τέτοια μνημεία στην Ολλανδία», λέει. Όσο για τα άλλα μέρη που επισκέφθηκε όταν ήρθε στην Ελλάδα, δηλώνει γοητευμένη από το παραθαλάσσιο χωριό Χόρτο, στο νότιο Πήλιο, από την πλευρά του Παγασητικού, και λέει με βεβαιότητα ότι την επόμενη φορά που θα βρεθεί στη χώρα μας θα πρέπει να την αναζητήσουμε εκεί.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΑΠΕ-ΜΠΕ
0 Σχόλια