Γνωρίζετε ότι ο αστεροειδής 5085 Ιπποκρήνη (5085 Hippocrene), που ανακαλύφθηκε το 1977, πήρε το όνομά του από τη μυθική πηγή Ιπποκρήνη του Ελικώνα?
Λοιπόν έτσι έχει το θέμα μας.
Στην ελληνική μυθολογία, η Ιπποκρήνη ήταν μία πηγή στο όρος Ελικών της Βοιωτίας. Η πηγή ήταν αφιερωμένη στις Μούσες και δημιουργημένη από τον καλπασμό του φτερωτού αλόγου Πηγάσου. Το όνομά της κατά κυριολεξία σημαίνει «Πηγή του Αλόγου» και το νερό της υποτίθεται ότι έφερνε ποιητική έμπνευση σε όποιον το έπινε.
Κάποτε οι Μούσες διαγωνίστηκαν στο τραγούδι με τις εννιά κόρες του Πιέρου, βασιλιά της Πιερίας
Μόλις άρχισαν να τραγουδούν οι κόρες του Πίερου έπεσε σκότος βαθύ σ` όλη την γύρω περιοχή. Όταν άρχισαν να τραγουδούν οι Ελικωνιάδες Μούσες έλαμψε πάλι το φως του ήλιου. Όλα τα κινητά πράγματα του κόσμου μαγεύτηκαν από τις μελωδίες και ακινητοποιήθηκαν, οι ποταμοί, η θάλασσα, τα άστρα και ο Ουρανός, για να ακούσουν το τραγούδι. Ο Ελικώνας μαγεμένος άρχισε να αιωρείται προς τον Ουρανό.
Τότε ο Ποσειδώνας φοβήθηκε μήπως το όρος φτάσει πολύ ψηλά και τρυπήσει το θόλο του Ουρανού και οι άνθρωποι ανέβουν στον τόπο της κυριαρχίας των θεών γι’ αυτό έστειλε το γιο του, τον Πήγασο, το φτερωτό άλογο, να επαναφέρει το όρος στη θέση του. Χτύπησε με δύναμη την οπλή του ο Πήγασος την κορυφή του Ελικώνα και το όρος κάθισε πάλι στη Γη. Στο σημείο που το χτύπησε ανέβλυσε νερό και δημιουργήθηκε η πηγή Ιπποκρήνη.
Οι κόρες του Πίερου αναγνώρισαν την ήττα τους και σιώπησαν. Οι Μούσες όμως εξοργίσθηκαν που δεν μίλησαν και μεταμόρφωσαν τις κόρες του Πίερου σε όρνεα, να κράζουν σε όλη τους τη ζωή με αποκρουστικές φωνές.
Η πηγή Ιπποκρήνη βρίσκεται στον Ελικώνα, στο μέγα και άγιο βουνό των Μουσών, σε υψόμετρο 1280 μέτρα, εκεί που βρίσκεται το ιερό και ο βωμός του Δία. Πηγαίνοντας εκεί σήμερα κάποιος θα δει υπολείμματα του ιερού του Διός καθώς και της πηγής Ιπποκρήνης.
Οι αστεροειδείς είναι τα μικρά σώματα του Ηλιακού συστήματος, που είναι σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Η συντριπτική πλειονότητα των αστεροειδών είναι συγκεντρωμένη σε δύο Ζώνες: στην Κύρια ζώνη αστεροειδών και στη Ζώνη του Κάιπερ. Οι αστεροειδείς θεωρούνται κατάλοιπα από το σχηματισμό του Ηλιακού συστήματος και υπολογίζεται ότι υπάρχουν εκατομμύρια.
Οι περισσότεροι αστεροειδείς της Κύριας Ζώνης βρίσκονται στην Ζώνη των Αστεροειδών, μια περιοχή ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία και σε απόσταση περίπου 3 αστρονομικές μονάδες (AU) από τον Ήλιο. Υπάρχουν όμως και αλλού, όπως στα σημεία Λαγκράντζ του Δία και του Άρη, την κίνηση των οποίων ακολουθούν. Τέτοιοι αστεροειδείς ονομάζονται «Τρωικά αντικείμενα». Οι δύο φυσικοί δορυφόροι του Άρη, Φόβος και Δείμος, είναι αστεροειδείς που μπήκαν σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη. Κάποιοι από τους αστεροειδείς έχουν και οι ίδιοι μικρούς δορυφόρους, ενώ έχουν ανακαλυφθεί και κάποια τριπλά συστήματα.
Οι αστεροειδείς της Ζώνης του Κάιπερ βρίσκονται πέρα από την τροχιά του Ποσειδώνος, και για το λόγο αυτό είναι γνωστοί και με τη γενική ονομασία Μεταποσειδώνια Αντικείμενα (Transneptunian Objects, TNOs), στην οποία και παραπέμπουμε για περισσότερα. Επίσης μεταξύ της τροχιάς του Δία και του Ποσειδώνα περιφέρονται αστεροειδείς οι οποίοι είναι γνωστοί ως κένταυροι.
Ημερομηνία ανακάλυψης: 14 Ιουλίου 1977
Τροχιακή περίοδος: 1.237 ημέρες
Απόλυτο μέγεθος: 14,2
0 Σχόλια