Οι λαϊκές ρήσεις και παροιμίες αποτυπώνουν σχεδόν πάντα με αλληγορικό τρόπο βιώματα και αλήθειες της ελληνικής κοινωνίας και της ελληνικής γης.
Η λέξη παροιμία προέρχεται από τις λέξεις παρά + οίμος, που σημαίνει κοντά στο δρόμο. Στην αρχαία Ελλάδα συνήθιζαν να δίνουν κάποια συνθήματα ή παραγγέλματα στους πολίτες, τα οποία ήταν γραμμένα πάνω σε πλάκες και τοποθετημένες κοντά στο δρόμο, δηλαδή παροίμον του δρόμου.
Εννοείται πως η κάθε παροιμία αποτελεί έναν πολύτιμο λαογραφικό θησαυρό, που μεταφέρθηκε από γενιά σε γενιά μέσω του προφορικού λόγου. Οι παροιμίες είναι λακωνικές, γλαφυρές και με μεγάλο νόημα βάσει εμπειριών και βιωμάτων, ενώ πολλές φορές χρησιμοποιούνται ντοπιολαλιά και διάφορα γλωσσικά ιδιώματα.
Μαζί θα δούμε μια λίστα από παροιμίες της ελληνικής κοινωνίας για τον μήνα Φεβρουάριο και της κηπουρικής/γεωργίας.
Χιόνια του Φλεβαριού, χρυσάφι του καλοκαιριού.
Ο Φλεβάρης με νερό, κουτσός μπαίνει στο χορό.
Καλοκαιριά της Παπαντής, Μαρτιάτικος χειμώνας.
Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει.
Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, πάλι άνοιξη θ’ ανθίσει.
Μα αν κάμει και πεισμώσει, μες τα χιόνια θα μας χώσει.
Παπαντή καλοβρεμμένη, η κοφίνα γεμισμένη.
Φλεβάρης, κουτσοφλέβαρος, έρχεται κούτσα κούτσα, όλο νερά και λούτσα.
Ο μήνας Φλεβάρης ή τις φλέβες (του νερού) ανοίγει ή τις φλέβες κλείνει.
Του Φλεβάρη είπαν να βρέξει και λησμόνησε να πάψει.
Σού 'πανε Φλεβάρη βρέξε και λησμόνησες να πάψεις.
Στις δέκα εφτά του Φλεβαριού ζεσταίνεται το νύχι του Βοδιού.
Ο Φλεβάρης φλέβες ανοίγει και τις πόρτες ασφαλίζει.
Γενάρη γέννα το παιδί, Φλεβάρη, φλέβισέ το.
Το ξερό Φλεβάρη, σου παίρνει ο διάβολος το γαλάρι.
Αν της Υπαπαντής δεν φανεί ο ήλιος, θα βρέχει 40 ημέρες. Αν φανεί θα έρθει καλή χρονιά.
Το Φλεβάρη μη φυτέψεις, ούτε να στεφανωθείς.
Ο Φλεβάρης φλέβες ανοίγει και πόρτες σφαλάει.
Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει καλοκαίρι θα μυρίσει, μ’ αν τις φλέβες του ανοίξει ξεροπήγαδα γιομίζει.
0 Σχόλια