ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ.
Μετά από την ανάληψη των καθηκόντων της καινούριας διοίκησης αναρωτιέται κανείς εάν έχει αλλάξει κάτι προς το καλύτερο για το νοσοκομείο Λιβαδειάς.
Αυξήθηκε η στελέχωσή του; βελτιώθηκαν οι συνθήκες εργασίας όλων μας; έχει αναβαθμιστεί ο εξοπλισμός του; οι διαγνώσεις γίνονται πιο έγκαιρα και αξιόπιστα ώστε να ωφελούνται πραγματικά οι ασθενείς; οι πολίτες φεύγουν πιο ανακουφισμένοι και ικανοποιημένοι από τις υπηρεσίες του συγκριτικά με το χθες; γενικά άλλαξε κάτι προς το καλύτερο σε σχέση με την προηγούμενη διοίκηση; Αναφορικά με το ιατρικό δυναμικό πρέπει να γίνει γνωστό ότι έχουν έρθει περισσότεροι γιατροί λόγω προγραμματισμένης προκήρυξης κι όχι λόγω ιδιαίτερης συγκεκριμένης προσπάθειας της διοίκησης, έχουμε μεγαλύτερο αριθμό συναδέλφων συγκρινόμενο με το προηγούμενο διάστημα, κάποιοι ήρθαν και κάποιοι άλλοι αποχώρησαν.
Ο ένας εξ' αυτών είναι ιδιώτης καρδιολόγος και προσελήφθη λόγω των έκτακτων αναγκών πανδημίας ενώ άλλοι δύο είναι αγροτικοί προσελήφθησαν για τις ίδιες πάλι ανάγκες. Έχει προσληφθεί όμως και καινούριο επικουρικό προσωπικό σε παραϊατρικές θέσεις, 25 περίπου, ενώ ανανεώθηκαν και αλλάχθηκαν οι συμβάσεις των ήδη υπηρετούντων επικουρικών υπαλλήλων προκειμένου να αμείβονται από προβλεπόμενα κονδύλια για την πανδημία. Αυτοί οι συμβασιούχοι σε λίγο θα ενσωματωθούν πλήρως και θα προσφέρουν πολλά, μακάρι να παραμείνουν αποκτώντας μονιμότητα, θα ταλαιπωρηθούν μέχρι να συμβεί και θα βιώσουν στιγμές αγωνίας. Αποτελεί αυτό όμως από μόνο του σημαντικό γεγονός ώστε να πούμε ότι το νοσοκομείο δουλεύει καλύτερα; Σε καμία περίπτωση.
Καμία διοίκηση δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι διοικεί σωστά και με σοβαρό τρόπο ένα νοσοκομείο όσο παραϊατρικό προσωπικό κι αν προσληφθεί αν αυτή πρώτα δεν έχει εξασφαλίσει την πλήρη εφημέρευση στις βασικές ιατρικές ειδικότητες που εξασφαλίζουν την υποστήριξη ενός ασθενούς. Οι ειδικότητες αυτές είναι τού αναισθησιολόγου, τού παθολόγου, τού χειρουργού, τού ακτινολόγου, τού καρδιολόγου, τού παιδιάτρου, τού ορθοπεδικού και τού γυναικολόγου. Είναι οι ειδικότητες που χρειάζονται για την επείγουσα παθολογία σε περιφερειακό δευτεροβάθμιο νοσοκομείο και η σημερινή διοίκηση όπως άλλωστε και η προηγούμενη δεν το έπραξε μετά από αρκετό χρόνο ανάληψης των καθηκόντων της. Προτίμησε όπως και η προηγούμενη να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο ισορροπίας με το Νοσοκομείο Θηβών.
Είναι απολύτως αδύνατο να αντιληφθεί η σημερινή διοίκηση την αγωνία που βιώνουμε ως εφημερεύοντες όταν αναγκαζόμαστε να διαχειριστούμε τους ασθενείς μας χωρίς τη συνδρομή βασικών ειδικοτήτων. Σε κανένα νοσοκομείο, καμία σοβαρή διοίκηση δεν θα το επέτρεπε ως γεγονός. Σε κάθε περίπτωση διακομιδής το εφημερεύον ιατρικό προσωπικό δεινοπαθεί και χλευάζεται με ερωτήσεις συναδέλφων του από την Αθήνα: "καλά πως εφημερεύετε χωρίς αναισθησιολόγο και ακτινολόγο γιατί δεν το κλείνετε; ". Πρόκειται για πραγματικά γεγονότα που συμβαίνουν και επαναλαμβάνονται χρόνια τώρα και με κάθε διοίκηση.
Πεισμώνουμε, θυμώνουμε, προσπαθούμε όλο και περισσότερο, επεκτείνουμε το επιστημονικό μας πεδίο για να προσφέρουμε ό,τι περισσότερο μπορούμε στους ασθενείς που διαχειριζόμαστε αλλά γιατρός και υπό διακομιδή ασθενής τελικά υποφέρουν. Δημοσιοποιούμε το πρόβλημα συνεχώς αλλά αυτό στρέφεται εναντίον μας διότι δίνουμε την ευκαιρία σε συνήθεις κακόπιστους και άδικους κριτές να μας λοιδορούν. Είμαστε ένα δευτεροβάθμιο νοσοκομείο που προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε με κάθε τρόπο τόσο την τρέχουσα καθημερινή παθολογία όσο και στην επείγουσα.
Το τί μπορούμε να προσφέρουμε σε ένα οξύ περιστατικό όταν απουσιάζει ο αναισθησιολόγος ή ακόμη και η δυνατότητα να διενεργηθεί ένα επείγον υπερηχογράφημα ή μια επείγουσα αξονική τομογραφία το καταλαβαίνετε. Καμία διοίκηση δεν επέλυσε το πρόβλημα χρόνια τώρα και δεν έχω καμία προσδοκία ότι θα το κάνει και η σημερινή. Καμία διοίκηση δεν φρόντισε την πλήρη εφημέρευση στις βασικές ειδικότητες στο νοσοκομείο Λιβαδειάς. Μπορεί να προβεί αναλόγως με τις συνθήκες και τις ευκαιρίες στην πρόσληψη όσων υπαλλήλων διατίθενται αλλά χωρίς την ένταξη στο δυναμικό της συγκεκριμένων ειδικοτήτων δεν θα καταφέρει ποτέ να λειτουργήσει το νοσοκομείο ευθύνης της.
Το πόσο δύσκολη μπορεί να γίνει μία εφημερία τόσο για το γιατρό όσο και για τον ασθενή, μπορεί να το αντιληφθεί κανείς όταν έρχεται τροχαίο ατύχημα και δεν υπάρχει αναισθησιολόγος ή και ακτινολόγος για να γίνει υπερηχογράφημα ή αξονική τομογραφία. Διακομίζουμε, όπως και επί προηγούμενης διοίκησης περιστατικά στην Αθήνα γι αυτό ακριβώς τον λόγο με συναδέλφους που παραλαμβάνουν τα περιστατικά να γκρινιάζουν και να μην σηκώνουν ούτε το τηλέφωνο να συνεννοηθούμε. Πολλοί δεν μας πιστεύουν. Κι όμως στην Περιφερειακή Ενότητα Βοιωτίας υπάρχει ο απαιτούμενος αριθμός αναισθησιολόγων προκειμένου να συνεργαστούν και να λειτουργήσουν προς όφελος όλων μας.
Υπάρχουν 7 συνάδελφοι,1 υπό διορισμό, όταν αλλού δεν είναι ούτε 5 αλλά υπάρχει κάλυψη αφού λειτουργούν στο ίδιο νοσοκομείο κι όχι σε δύο διαφορετικά με ακατανόητο και παράλογο τρόπο. Να μάθετε πάντως ότι οι ιατρικές ειδικότητες αιχμής που προανέφερα δεν είναι προϊόντα σε σούπερ μάρκετ που βρίσκονται σε αφθονία και παίρνεις όσα θέλεις γιατί την επόμενη στιγμή θα αντικατασταθούν δύο ράφι. Οι γιατροί μορφώνονται, δαπανούν κι επενδύουν τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους όχι για να πάνε σε υποστελεχωμένα νοσοκομεία στην επαρχία και να αναλαμβάνουν ευθύνες που δεν τους αναλογούν λόγω ελλείψεων. Σέβονται τον εαυτό τους και πάνε εκεί που πραγματικά μπορούν κι έχουν τις συνθήκες να προσφέρουν.
Η ευθύνη πάντα της κάθε διοίκησης είτε του νοσοκομείου είτε της Υγειονομικής Περιφέρειας που αυτό ανήκει είναι να αξιοποιεί με κάθε σοβαρό τρόπο όλο το υπάρχον ιατρικό προσωπικό, αυτό όμως έχει πάψει χρόνια να συμβαίνει με το τελείως ανεδαφικό σκεπτικό ότι πρέπει να βρούμε προσωπικό για δύο νοσοκομεία. Εποχές που πρέπει να ξεχάσουμε μετά τα δέκα μνημονιακά χρόνια που παραπέμπουν σε οικογένεια που κάθε μέλος της έχει κι ένα παλιό αυτοκίνητο. Δεν λειτουργεί έτσι η υγεία, οι ανάγκες της καθορίζονται και δεν συμπορεύονται με αυτές της προβολής των πολιτικών.
Ας γίνει γνωστό επίσης ότι όταν προκηρύσσονται θέσεις για υποστελεχωμένα νοσοκομεία στην επαρχία δεν επιλέγονται από τους νέους συναδέλφους για τον εξής πολύ απλό λόγο της μη στελέχωσης από άλλες επίσης απαραίτητες ειδικότητες. Δεν πρόκειται να έρθει νεαρός άπειρος συνάδελφος όταν δεν πρόκειται να έχει την στήριξη των υπόλοιπων βασικών ειδικοτήτων ώστε να αναλάβει την ευθύνη της διάγνωσης του. Στην Περιφερειακή Ενότητα Βοιωτίας παρόλο που υπάρχουν 7 αναισθησιολόγοι, πάνω από 8 ημέρες το μήνα διακομίζονται στην Αθήνα προς χειρουργείο ασθενείς λόγω έλλειψης εφημερίας αναισθησιολόγου.
Σε άλλες περιφερειακές ενότητες υπάρχουν λιγότεροι αναισθησιολόγοι αλλά υπάρχει πλήρης χειρουργική εφημέρευση και κάλυψη γιατί αυτοί είναι βρίσκονται στο ίδιο και μοναδικό νοσοκομείο και όχι διάσπαρτοι και ανενεργοί. Καμία διοίκηση δεν έχει καταφέρει να "συμμορφώσει" τους συναδέλφους και να τους υποχρεώσει να λειτουργήσουν σε ένα νοσοκομείο ώστε να προσφέρουν πραγματικά σε ολόκληρο το νομό. Ευτυχώς τώρα τελευταία όλο και περισσότεροι από αυτούς ανακαλύπτουν την αλήθεια της αναγκαιότητας ενός πλήρους στελεχωμένου νοσοκομείου στο νομό που θα προσφέρει συνολικά σε όλους τους πολίτες. Τους καλωρίζουμε λοιπόν στη νέα πραγματικότητα που αρνιόντουσαν πεισματικά χρόνια.
Πλέον δεν υπάρχουν γιατροί που επιθυμούν να προσληφθούν με τις συγκεκριμένες συνθήκες εργασίας, της μη μονιμότητας, του χαμηλού εισοδήματος και της μη στήριξης από άλλες αναγκαίες ειδικότητες εφόσον υπάρχουν πολύ καλύτερες συνθήκες εργασίας είτε ιδιωτικά είτε στο εξωτερικό. Η εκπόνηση, από χθες, ενός υγειονομικού χάρτη προκειμένου να αντιληφθούμε ποιες υγειονομικές μονάδες χρειάζονται τελικά και πού, με ποιες βασικές ειδικότητες να τις στελεχώνουν προκειμένου αυτές να προσληφθούν άμεσα, θα ήταν το πρώτο θετικό βήμα. Τώρα αυτό που συμβαίνει είναι απλή διασπάθιση πόρων με άναρχες και μη στοχευμένες προσλήψεις γιατρών οι οποίοι στις θέσεις που πηγαίνουν τις περισσότερες φορές δεν μπορούν να παράξουν έργο γιατί τους λείπουν άλλες επίσης απαραίτητες ειδικότητες.
Το πρόβλημα στο νομό μας έχει παραγίνει, κινδύνευσαν και κινδυνεύουν ζωές και όσα μέτρα κι αν έχουν ληφθεί για την πανδημία covid ποτέ δεν θα είναι αρκετά ώστε να πούμε ότι προσφέρουμε με σοβαρότητα στην υγεία των πολιτών μας. Και αυτή η διοίκηση όπως και η προηγούμενη κρίνεται συνολικά και κυρίως προς το τέλος της αλλά δείγματα γραφής ήδη έχει δώσει και θεωρώ ανεπαρκή την όλη πορεία της αφού δεν κινήθηκε στοχευμένα προς την στελέχωση των βασικών ειδικοτήτων στο νοσοκομείο που όντως μπορεί να προσφέρει συνολικά στον νομό, το γνωρίζει όπως κι εμείς.
Ο μαστογράφος έχει πάψει να λειτουργεί 2 χρόνια τώρα και ο αξονικός τομογράφος είναι μόλις δύο τομών όταν στην πόλη μας υπάρχουν ιδιωτικά κέντρα με 64. Χαώδης διαφορά που ο μοναδικής ικανότητας ιατρός του αξονικού μας προσπαθεί κι αντιρροπεί. Από αυτό που κυρίως θα κριθεί η διοίκηση είναι κατά πόσο έλαβε τις απαιτούμενες αποφάσεις γενναίου πολιτικού κόστους να μετακινήσει ιατρούς και να λειτουργήσει ένα νοσοκομείο σωστά, τέτοια όμως διάθεση δεν υπάρχει, δεν καταγράφεται.
Η κατά προτεραιότητα στελέχωση του νοσοκομείου Λιβαδειάς δεν έχει συμβεί ακόμη κι ούτε είναι στα άμεσα σχέδιά της. Παραμένει και αυτή η διοίκηση πιστή στη χρηστή διαχείριση των πόρων που της διατίθονται. Είναι η προσωπική μου άποψη που συμφωνεί σχεδόν και το σύνολο των ιατρών που εργάζονται στο νοσοκομείο Λιβαδειάς και διατυπώνεται τουλάχιστον μία δεκαετία.
Έτσι ακριβώς διατυπώθηκε και μέσα στο δημοτικό συμβούλιο και με κανέναν τρόπο δεν άλλαξε και δεν θα μπορούσε να αλλάξει όπως κάποιοι ατυχώς ισχυρίστηκαν (δημοτικός σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης -ΚΚΕ και δημοσιογράφος πρωινής εκπομπής).
0 Σχόλια